Szybowce cukrowe mają patagium widoczne po rozłożeniu nóg. Kristina Parchomchuk / Getty Images
Szybowce z cukru dla zwierząt lubią skakać z klatek na ramiona właściciela, na kanapę, ale czy potrafią latać? Niestety szybowce cukrowe nie potrafią latać, ale pokonują imponujące odległości ze względu na wyjątkową część ciała, którą ma także kilka innych zwierząt.
Co to jest Patagium?
Patagium (liczba mnoga: patagia) nazywa się elastycznym, nieco rozciągliwym płatem skóry między przednimi i tylnymi nogami. Ludzki kombinezon jest wzorowany na tym specjalnym patagium i umożliwia ludziom szybowanie w powietrzu przed zwolnieniem spadochronu, aby bezpiecznie wylądować podczas skoków spadochronowych lub BASE.
Patagium, w przeciwieństwie do skrzydeł ptaków, nie pozwala latać szybowcem. Zamiast tego zwiększa powierzchnię szybowca cukrowego i pozwala mu sterować poślizgiem w powietrzu oraz z drzewa na drzewo na wolności. W szybowcach cukrowych i latających wiewiórkach jest to pokryta futrem część skóry, która rozprzestrzenia się, gdy zwierzę wyciąga nogi.
Co to jest płatowiec?
Nazwa „szybowiec cukrowy” jest bardzo dosłowna, ale dokładna, ponieważ małe torbacze mają dość słodyczy, a także szybują w powietrzu. W dziczy Australii szybowce cukrowe mogą szybować ponad 50 metrów od drzewa do drzewa w poszukiwaniu pożywienia. Rzadko skaczą na ziemię w nadziei na uniknięcie drapieżników, ale w razie potrzeby potrafią chodzić i pełzać.
Kiedy szybowiec cukru skacze na drzewo, rozkłada i rozkłada nogi, aby spłaszczyć i rozciągnąć łącznikowy patagium, aby stworzyć coś z ciałem zwanym płatem. Ta siła aerodynamiczna umożliwia szybowcowi cukru kontrolowanie jego prędkości i kierunku. Dostosowując ręce i nogi, zmienia przepływ powietrza, podobnie jak skrzydła ptaka lub samolotu, ale nie macha rękami w górę iw dół, aby podnieść. Właśnie dlatego szybowiec cukrowy musi polegać na wysokości drzewa lub wiatru, aby przenieść go tam, gdzie chce się udać.
Jakie inne zwierzęta mają Patagium?
Szybowce cukrowe nie są jedynymi zwierzętami, które mają ten szczególny rodzaj skóry łączącej. Inne stworzenia mają takie same lub różne odmiany tego patagium i mogą latać lub szybować.
- Latające wiewiórki: te gryzonie mają taki sam patagium jak szybowce cukrowe i są północnoamerykańską wersją uroczych australijskich torbaczy, które trzymamy jako zwierzęta domowe. Wiele osób często myli latające wiewiórki dla szybowców cukrowych i odwrotnie, ale są to różne gatunki. Nietoperze: u tych ssaków patagium umożliwia lot. To raczej membrana przymocowana do kości skrzydeł, które są zaprojektowane do pełnego lotu. Nietoperze również machają rękami w górę iw dół, aby podnieść. Pterozaury: Te wymarłe latające dinozaury miały patagium, które prawdopodobnie umożliwiło im latanie jak nietoperz. Gady i płazy: Na niektórych gatunkach żab i jaszczurek istnieje rodzaj patagium międzypalcowego, który umożliwia im szybowanie z drzewa na drzewo (a nawet po ziemi w poszukiwaniu partnera). Latające żaby i szybujące gekony mają patagium. Sifakas: Lemur znaleziony na Madagaskarze ma membranę zwaną patagium na wewnętrznych przednich nogach lub ramionach. Sifakas używają tego patagium, aby pomóc im skakać z drzewa na drzewo w poszukiwaniu jedzenia, tak jak robi to szybowiec cukrowy. Colugos: nazywane „latającymi lemurami”, ssaki te występują w Azji Południowo-Wschodniej i mają patagium podobne do latających wiewiórek i szybowców cukrowych. Patagium łączy również ogon colugo z nogami, tworząc sześciokąt, gdy wszystkie wyrostki są wysunięte. Uważa się je za najlepsze szybowce ze wszystkich szybujących ssaków.
Kilka innych zwierząt na całym świecie ma również różne rodzaje patagium, ale bez względu na to, gdzie na świecie są one znalezione, ani ile i ile patagium mogą posiadać, te specjalne płaty skóry i błon pomagają im zbierać pokarm podczas szybowania z drzewo do drzewa. Dzięki lepszemu zrozumieniu normalnych zachowań szybowca cukrowego będziesz lepiej przygotowany do zaoferowania odpowiedniego środowiska, które jest nie tylko bezpieczne, ale także wzbogacające, zabawne i przestronne.
