Coelho / Flickr
To naprawdę niezwykły rodzaj kaktusów. Uebelmannia , składająca się tylko z trzech gatunków, została wprowadzona do głównego nurtu handlu z Ameryki Południowej dopiero w połowie lat sześćdziesiątych i w tym czasie nie przypominała żadnego kaktusa. Są wyjątkowe w wyglądzie i mogą naprawdę imponować: Uebelmannie mają pionowe, wyraźne żebra pokryte areolami w kolorze białym, czarnym lub złotym. Zazwyczaj są cylindryczne, a ich skóra ma dziwny, woskowaty wygląd. Razem efekt jest naprawdę jedyny w swoim rodzaju wśród kaktusów.
Uebelmannie są uwielbiane przez poważnych kolekcjonerów kaktusów, zwłaszcza U. pectinifera , który ma czarne kolce, fioletowe ciało i może osiągnąć nawet dwanaście cali wysokości w idealnych warunkach. Ich pięknu towarzyszy jednak rzadkość i trudność. Te kaktusy są bardzo trudne do wyśledzenia i mogą być drogie, a podczas uprawy mają specyficzne i trudne wymagania, które mogą sprawić, że będą prawdziwym wyzwaniem.
Z tego powodu te kaktusy najlepiej pozostawić doświadczonym hodowcom - nie są to dobre opcje dla początkujących. Niemniej jednak ich osobliwy kształt i różnorodność kolorów czynią je jednymi z najpiękniejszych kaktusów Ameryki Południowej, a gdy dorosną do pełnej dojrzałości, mogą być wspaniałymi okazami.
Warunki uprawy
- Światło: Rosną w wysokim, jasnym świetle i każdego dnia potrzebują godzin bezpośredniego światła słonecznego. Woda: Podlewaj regularnie w sezonie wegetacyjnym od wiosny do lata, a następnie podlewaj tylko lekko, a czasem zimą. Temperatura: Uebelmannie potrzebują ciepłych temperatur. W sezonie wegetacyjnym powinny być trzymane w bardzo gorących warunkach, a nawet zimą nigdy nie powinny spadać poniżej 60 stopni F. Gleba: Gleba o niskim pH jest najlepsza i absolutnie musi być dobrze napowietrzona i dobrze odwadniana. Rozważ dodanie piasku lub grysu do mieszanki doniczkowej, aby uzyskać najlepsze wyniki. Nawóz: regularnie karmić podczas sezonu wegetacyjnego zrównoważonym nawozem, takim jak 20-20-20, zmieszanym z wodą i rozcieńczonym do połowy.
Propagacja
Bardzo trudno jest propagować Uebelmannias . Chociaż mogą rosnąć z nasion, w powszechnej praktyce najczęściej są szczepione na innej roślinie, aby pomóc im przetrwać. Niektóre warianty, takie jak U. pectinifera , muszą być wyhodowane z nasion, aby dobrze rosły. Są wybredni we wczesnym życiu; ogólnie rzecz biorąc, rozmnażanie tych kaktusów od podstaw należy pozostawić ekspertom.
Przesadzanie
Jeśli wolnostojące w doniczkach, Uebelmannias można przesadzić na początku każdego sezonu wegetacyjnego, podnosząc roślinę (ostrożnie) jako całość i umieszczając w większym pojemniku, upewniając się, że korzenie rozłożyły się na nowej glebie. Nie pakuj ich zbyt ciasno, ponieważ może to uszkodzić ich systemy korzeniowe i utrudnić zatrzymywanie wody.
Odmiany
Trzy gatunki w tym rodzaju to U. pectinifera , U. gummifera i U. buiningii , chociaż istnieją hybrydy i inne blisko spokrewnione kaktusy. Najpopularniejsze są prawdopodobnie pectinifera . Niektóre są dość ezoteryczne: na przykład U. gummifera jest tak rzadki, że rośnie tylko w bardzo specyficznych rodzajach piasku kwarcytowego w Brazylii i prawie nigdy nie występuje nigdzie indziej.
Wskazówki hodowcy
Nawet w przypadku kaktusów rośliny te mają niską tolerancję na niskie temperatury, a wpuszczenie ich nawet w umiarkowane warunki jest łatwym sposobem na ich uszkodzenie. Pamiętaj, aby również dobrze się napić i dać im dużo światła. Ich korzenie potrzebują trochę miejsca i naprawdę dobrego drenażu i miej oko na pospolite szkodniki, które mogą je uszkodzić. Uebelmannie są jednak tak rzadkimi i trudnymi roślinami, że tylko te z dużą ilością praktykujących kaktusów prawdopodobnie będą miały do nich dostęp. Prawdopodobnie zostaną one znalezione tylko w sklepach specjalistycznych, a ich uprawę należy pozostawić ekspertom - jeśli jednak je uprawisz, są one jednymi z najbardziej wyjątkowych ze wszystkich kaktusów.
