blizna Dez Martnez / Getty Images
Kasztan, prawdopodobnie jeden z pierwszych pokarmów spożywanych przez człowieka, pochodzi z czasów prehistorycznych. „Świąteczna piosenka” ustanowiła ją jako ujmującą świąteczną ucztę w Ameryce XX wieku. Jednak w Europie, Azji i Afryce kasztany często zastępują ziemniaki w codziennych potrawach. Kasztany dodają świątecznego smaku podawanego prosto z piekarnika lub kominka, ale możesz skorzystać z tej zimowej uprawy z mnóstwem przepisów na kasztany, zarówno pikantnych, jak i słodkich.
Historia
Kasztanowiec, Castanea sativa , został po raz pierwszy wprowadzony do Europy przez Grecję. Większość kasztanów znalezionych w Ameryce pochodzi teraz z rodzimej Europy lub Chin, ale rdzenni Amerykanie ucztowali na własnej amerykańskiej odmianie, Castanea dentata , na długo przed tym, jak imigranci sprowadzili swoje odmiany do Ameryki.
W 1904 r. Chore azjatyckie kasztany posadzone na Long Island w stanie Nowy Jork nosiły autostopowicza grzybowego, który prawie zdewastował populację kasztanów amerykańskich, która kiedyś liczyła miliardy. Tylko kilka gajów w Kalifornii i na północno-zachodnim Pacyfiku uniknęło zarazy. W XXI wieku większość świeżych kasztanów sprzedawanych do konsumpcji w Stanach Zjednoczonych pochodzi z Chin, Korei i Włoch. Najwyższej jakości kasztany są znane jako marrony we Francji i niektórych częściach Europy.
W tradycji chrześcijańskiej te orzechy skrobiowe są podawane biednym jako symbol pożywienia w Święto Świętego Marcina i są tradycyjnie spożywane w Dzień Świętego Szymona w Toskanii. Na wyspie Korsyka, gdzie kasztany zajmują ważne miejsce w codziennej kuchni, stara tradycja mówi, że przygotowujemy 22 różne dania z kasztanów i serwujemy je na weselu.
Odżywianie
Kasztany zawierają dwa razy więcej skrobi niż ziemniaki, ale w przeciwieństwie do innych orzechów mają stosunkowo niską zawartość tłuszczu. Bogate w błonnik i witaminę C kasztany zawierają również jeden dzień selenu w jednym orzechu. Legenda głosi, że armia grecka przetrwała w swoich magazynach kasztanów podczas odwrotu z Azji Mniejszej w latach 401–399 pne Japończycy zaczęli uprawiać kasztany jeszcze zanim zaczęli uprawiać ryż.
Kasztany pozostają ważną rośliną spożywczą w Chinach, Japonii i południowej Europie, gdzie kucharze często mielą je na posiłek do wypieku chleba, tworząc w ten sposób przydomek „drzewa chlebowego”. Mąka kasztanowa jest bezglutenowa, a włoscy kucharze używają jej do przygotowywania wielu rodzajów słodkich ciast. Kasztany można również przecierać zupami, smażyć i stosować jako dodatek do makaronu, dodawać do zapiekanek, piec w desery i składać w lody. Możesz je również upiec za jedzenie z ręki.
Kasztanowiec
Bardzo ceniona tarcica kasztanowa przypomina swojego kuzyna, dąb, zarówno pod względem koloru, jak i faktury. W czasach kolonialnych odporne na gnicie drewno i jadalne orzechy przyczyniły się do rozwoju amerykańskiej gospodarki. Drzewa te, znane również ze swoich właściwości opalających, mogą żyć przez 1000 lat i zwykle nie zaczynają wydawać owoców, dopóki nie osiągną wieku 40 lat.
