NEMA
Od „brudnej” energii do czystej energii elektrycznej
Ogólnie rzecz biorąc, domy zbudowane przed II wojną światową nie były tak czyste ani wydajne jak domy dzisiaj. Wielu miało w piwnicy piece na węgiel, a węgiel czerniłby wszystko wokół. W niektórych domach stosowano olej opałowy dostarczany ciężarówkami i wprowadzany do piwnicy, gdzie był spalany w piecu. Były też domy, które nadal uzupełniały swoje główne źródła ciepła, opierając się na brudnych i nieefektywnych kominkach.
Wszędzie występowały (i nadal istnieją) fizyczne przejawy starszej produkcji energii. W domach na wschodnim wybrzeżu w latach 60. wciąż znajdowały się zsypy węgla prowadzące do piwnicy. Zbiorniki na olej opałowy mogą być zakopane na nieruchomości w domu - i są teraz uważane za odpowiedzialność i kość niezgody, ilekroć przyjdzie czas na sprzedaż domu.
Uznano więc, że jest to wielki krok do nowoczesności w korzystaniu z energii elektrycznej. Elektryczne podgrzewacze wody nie wydzielały dymu ani oparów; nawet nie potrzebowali spalin. Elektryczne systemy grzewcze mogą pompować gorące powietrze w całym domu. Pożary domów, typowe dla konstrukcji wykorzystujących otwarty ogień do ogrzewania, gwałtownie zmniejszyły się wraz z ogrzewanymi elektrycznie domami. Reklamy elektrycznych systemów grzewczych z tego okresu regularnie stwierdzały, że był to „bezpłomieniowy” system.
Do 1960 r. W domach Złotego Medalionu mieszkało ponad 850 000 rodzin. Wiele z nich znajdowało się w zachodnich miastach, takich jak Los Angeles, Palm Springs, Phoenix i Seattle, które doświadczyły znacznej liczby budynków po II wojnie światowej.
Obecnie wiele domów poszło w przeciwnym kierunku, zamieniając usługi elektryczne na gaz ziemny, ponieważ w niektórych przypadkach gaz jest tańszym i bardziej wydajnym źródłem energii niż energia elektryczna. Ponadto nie trzeba wiele dochodzeń, aby podejrzewać jakiś marketingowy spin w grze. Dom w pełni elektryczny nie może spalać węgla na miejscu, ale ponieważ większość energii elektrycznej w USA jest wytwarzana przez spalanie węgla, dom Złoty Medalion jest zasadniczo w całości zasilany węglem.
Znaki nowoczesnego domu
Standardowym znakiem domu Złotego Medalionu była prostokątna mosiężna plakietka przymocowana w pobliżu dzwonka do drzwi. Frazowanie odznaki zmieniało się na przestrzeni lat. Hasło można chyba lepiej zapamiętać: „Live Better Electrically”, być może sztuka wcześniejszego i bardziej znanego i często wyśmiewanego przez DuPont „Better Living Through Chemistry”.
Niektóre odmiany obejmują:
- Złoty medalion w domu — Żyj lepiej elektrycznieTotal Electric Award — Złoty medalion w domu — Żyj lepiej elektrycznieMallallion — Mieszkaj lepiej elektrycznie
Oprócz mosiężnej plakietki dostępne były 7-calowe naklejki na okna.
Sponsorzy Programu Złoty Medalion
Edison Electric Institute (EEI) i General Electric mocno promowały program Złoty Medalion poprzez reklamy w czasopismach i gazetach, spoty telewizyjne i brzęczenia radiowe. Przyszły prezydent Stanów Zjednoczonych Ronald Reagan włączył się nawet w modę na rzecz całkowicie elektrycznego życia, pełniąc rolę rzecznika General Electric. W ramach programu przyznano również ulgi dla budowniczych, którzy zbudowali domy ze Złotego Medalionu.
Status Złotego Medalionu był również wygodnym narzędziem marketingowym. Po II wojnie światowej budowanie domów zaczęło rosnąć. Budowniczowie musieli dodawać dodatki i premie, aby przyciągać kupujących do swoich domów i inwestycji. Artykuł z 10 lutego 1963 r. O programie Złoty Medalion stwierdza: „W latach 50. budowniczowie nie potrzebowali żadnych specjalnych zachęt, aby przyciągnąć kupujących, ale teraz rynek się odwraca… Rynek budowlany jest konkurencyjny, a teraz jest konsumentem musi być zalecany ”.
