Kąpiel

Budowanie trójnika dla modelowej linii kolejowej

Spisu treści:

Anonim

Ryan Kunkle

Kiedy linia kolejowa musi skręcić w pociąg lub lokomotywę, ma trzy opcje: obrotnicę, pętlę zwrotną (czasami nazywaną torem balonu) i trójnik. Pierwsze dwa są dobrze znane i często używane przez modelarzy. Trójnik jest może mniej zrozumiany, ale ma ogromny potencjał dla modeli kolejowych.

Podobnie jak inne zwrotne tory, nazwa trójnika pochodzi od kształtu - trzy „Y” są ze sobą połączone. Często frekwencje użyte na co najmniej jednym z odgałęzień trójnika również będą miały kształt litery „Y”. Ale nie jest to wymóg dla prototypu lub modelu kolei.

Koty są powszechnie spotykane wokół terminali, a także na końcu linii oddziałów. Są one również powszechnie stosowane na skrzyżowaniach, aby pociągi mogły przemierzać alternatywne trasy. Trójnik jest znacznie tańszy w budowie i utrzymaniu niż gramofon, ale wymaga mniej miejsca niż pętla zwrotna. W zależności od wielkości i położenia trójnika można go wykorzystać do skręcenia całym pociągiem lub tylko jedną lokomotywą.

Jeśli tory są wystarczająco długie, trójnik może również służyć jako tor dookoła. Zauważywszy pociąg na jednej nodze trójki między zwrotnicami, gdy lokomotywa pokonuje pozostałe dwie nogi, wyląduje na drugim końcu pociągu, ponownie skierowana do przodu. Ta mała sztuczka może być świetnym ruchem na końcu linii.

Planowanie i budowanie Wye

Wye może przybierać różne formy. Wszystkie trzy „nogi” (odcinki torów między przełącznikami) mogą być zakrzywione, a może tylko dwie zginają się. „Ogony” (ścieżki wychodzące poza przełączniki) muszą być tak długie, jak najdłuższa rzecz, która zostanie zakręcona na trójniku. Mogą być wystarczająco długie na lokomotywę lub jeśli trójnik znajduje się na skrzyżowaniu, wszystkie trzy linie mogą trwać kilometry.

Odmianą prostego trójnika jest „nożyce trójnika”. Na nożyczce dwie nogi krzyżują się, zanim się ze sobą połączą. Można to wykorzystać, aby zmniejszyć ślad trójnika, gdy przestrzeń jest ograniczona.

Chociaż rozmiar, promień i kształt trójnika mogą się różnić, jedną rzeczą na pewno będą trzy przełączniki. Jeden lub więcej z nich może być typu „wye” - lub wcale. Przełącznik trójnika może znacznie zmniejszyć ilość miejsca potrzebnego na trójnik oraz w innych aplikacjach wokół twojego układu.

Jeśli pociągi poruszają się tylko w jednym kierunku wokół trójnika, można zainstalować przełączniki sprężynowe przy każdym rozjeździe, aby zautomatyzować operację. Przełączniki te automatycznie wyskoczą na następną trasę pociągu, gdy tylko minie ostatnie koło. W przypadku układów wyposażonych w DCC można również zainstalować dekoder przełącznika z funkcją automatycznego rzucania, aby uzyskać te same wyniki przy zasilanych rozjazdach.

Powyższy schemat pokazuje ogólny układ „typowej” trójnika. Ślady ogona można dowolnie rozciągać w dowolnym kierunku.

Oprócz układu toru zwróć uwagę na dwa czerwone znaki w pobliżu górnego przełącznika. Oznaczają one lokalizację izolowanych połączeń, które będą wymagane do pracy z dwoma szynami DC lub DCC, aby zapobiec zwarciu.

Okablowanie Wye

Jednym z wyzwań dla większości modelarzy z trójnikami i innymi sekcjami cofania jest zapobieganie zwarciom elektrycznym, gdy spotykają się szyny o przeciwnych biegunach.

Istnieje kilka sposobów radzenia sobie z tymi spodenkami, od prostych przełączników do automatycznych jednostek cofania. Ten ostatni jest dostępny do użytku z większością systemów DCC. Aby uzyskać więcej informacji na temat rozwiązania tego problemu, musisz zbadać sekcje odwrotnego okablowania. Proces okablowania jest taki sam dla wszystkich rodzajów ścieżek nawrotnych, jedyną różnicą jest umieszczenie izolowanych szczelin.

Alternatywnym miejscem izolowania trójnika byłoby umieszczenie izolowanych połączeń na obu końcach tej samej odnogi trójnika. Innymi słowy, polaryzacja szyn byłaby taka sama na wszystkich trzech torach ogonowych. Ta metoda jest najbardziej przydatna w miejscach, w których trójnik jest częścią skrzyżowania, a odwrócenie biegunowości na torze kolejowym nie jest praktyczną opcją. Trzy-szynowe pociągi zasilane prądem przemiennym (typowe dla skrajni O) nie mają tego problemu.

Podobnie jak prototyp, prawdopodobnie znajdziesz wiele sposobów włączenia trójnika do swoich planów układu. Podobnie jak w prawdziwym życiu, są one znacznie tańsze niż dodanie gramofonu i zajmują znacznie mniej miejsca niż pętla zwrotna. Uważaj na obwód zwrotny, a będziesz skręcał pociągami w mgnieniu oka.