Kąpiel

Dysplazja stawu biodrowego u psów

Spisu treści:

Anonim

Comstock / Getty Images

Dysplazja stawu biodrowego jest bardzo częstym problemem zdrowotnym u psów. Ten stan ortopedyczny jest wynikiem nieprawidłowego rozwoju jednego lub obu stawów biodrowych, co prowadzi do niestabilności i zwyrodnienia stawów. Dysplazja stawu biodrowego może dotyczyć jednej lub obu kończyn i może wynosić od łagodnego do ciężkiego.

Co to jest dysplazja stawów biodrowych u psów?

Staw biodrowy jest niezbędny w przegubie kulowym, który obejmuje dwa główne elementy:

  1. Głowa kości udowej: formacja w kształcie kulki u góry kości tylnych nóg Acetabulum: zaokrąglone gniazdo w panewce miednicy

W normalnie funkcjonującym stawie biodrowym głowa kości udowej spoczywa w panewce i porusza się płynnie za pomocą chrząstki, płynu stawowego i mięśni.

Kiedy pies ma dysplazję stawu biodrowego, staw biodrowy nie rozwija się prawidłowo. Głowa kości udowej źle wpasowuje się w panewkę (lub wcale), a mięśnie bioder są rozluźnione. Staw jest niestabilny, więc ruch nogi powoduje nadmierne tarcie w stawie, co prowadzi do dalszej deformacji. Z czasem chrząstka w stawie zużywa się. W stawie biodrowym ostatecznie rozwija się choroba zwyrodnieniowa stawów, w tym nieprawidłowy wzrost kości zwany osteofitami. Uszkodzenie stawu utrudnia piesowi poruszanie nogą bez bólu i ograniczonego zakresu ruchu.

Przyczyny dysplazji stawów biodrowych u psów

Kilka czynników może przyczynić się do rozwoju dysplazji stawów biodrowych u psów. Główną przyczyną jest dziedziczność (cecha dziedziczna). Kilka ras psów jest predysponowanych do dysplazji stawów biodrowych, z których większość to psy dużych ras. Oto niektóre z ras psów podatnych na dysplazję stawu biodrowego:

Renomowani hodowcy tych predysponowanych ras psów będą często poddawani badaniom biodrowym i certyfikowani przez Orthopaedic Foundation for Animals lub PennHip przed ich rozmnażaniem. Badanie przesiewowe polega na wykonaniu precyzyjnie ustawionych zdjęć radiologicznych bioder, zwykle wykonywanych w ramach sedacji. Psy mogą być certyfikowane po ukończeniu dwóch lat. Jednak zdjęcia radiologiczne wykonane już w wieku czterech miesięcy mogą wykazać podatność psa na dysplazję stawu biodrowego.

Czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju dysplazji stawu biodrowego u psów jest szybki wzrost (często spowodowany czynnikami dietetycznymi). Jest to jeden z powodów, dla których wielu właścicieli dużych ras wybiera specjalnie opracowane karmy dla szczeniąt dużych ras. Zapytaj weterynarza, czy pokarm dla dużych ras jest odpowiedni dla Twojego szczeniaka.

Chociaż otyłość nie powoduje dysplazji stawu biodrowego, może znacznie nasilać objawy. Jeśli Twój pies ma predyspozycje do dysplazji stawu biodrowego lub został zdiagnozowany, pamiętaj o utrzymaniu kontroli nad swoją wagą, aby zminimalizować objawy.

Objawy dysplazji stawów biodrowych u psów

Podstawowymi objawami dysplazji stawu biodrowego u psów są ból w biodrach, utykanie, problemy z podnoszeniem się i skakaniem, trudności z ćwiczeniami oraz utrata mięśni kończyn tylnych. Psy z łagodną dysplazją stawu biodrowego mogą nie wykazywać żadnych objawów. W miarę postępu dysplazji stawu biodrowego objawy mogą pojawiać się nagle lub stopniowo. Objawy często pogarszają się w miarę postępu choroby. Zapalenie stawów może wystąpić wtórnie do dysplazji stawu biodrowego, szczególnie u starszych psów.

Należy pamiętać, że objawy dysplazji stawu biodrowego mogą być podobne do objawów innych problemów zdrowotnych obserwowanych u psów. jeśli zauważysz u psa te lub inne objawy choroby, skontaktuj się z weterynarzem w celu umówienia wizyty.

Diagnozowanie dysplazji stawu biodrowego u psów

Kiedy przyprowadzisz psa do weterynarza w celu wykrycia objawów bólu w biodrze lub dysplazji stawu biodrowego, weterynarz zacznie od dokładnego zbadania psa. Obejmuje to manipulację stawami i obserwację chodu twojego psa. Następnie lekarz weterynarii prawdopodobnie zaleci radiogramy (prześwietlenia) bioder psa, tylnych nóg i ewentualnie kręgosłupa. Prawidłowe ustawienie jest niezwykle ważne w celu uzyskania dokładnej diagnozy. Może to być trudne dla wielu psów, szczególnie tych cierpiących na ból. Wiele psów musi być poddanych sedacji w celu prawidłowego ustawienia radiografii.

Zarówno badanie, jak i radiogramy są niezbędne do prawidłowego zdiagnozowania dysplazji stawu biodrowego u psów. Pamiętaj, że inne problemy ortopedyczne mogą zostać odkryte jako główna przyczyna objawów twojego psa. Przypadkowo można odkryć dysplazję stawu biodrowego, ale może istnieć inny problem wymagający leczenia, taki jak uszkodzenie więzadła krzyżowego lub zwichnięcie rzepki. Dlatego badanie jest tak ważne.

Ogólnie psy z dysplazją stawu biodrowego należą do jednej z dwóch kategorii:

  1. Młode psy ze znacznym zwiotczeniem stawów biodrowych, ale bez zapalenia stawów Dojrzałe psy, u których rozwinęło się zapalenie stawów biodrowych wtórne do dysplazji stawów biodrowych

Jeśli u twojego psa zdiagnozowano dyspalię stawu biodrowego, istnieją opcje leczenia. Zalecenia będą oparte na ciężkości choroby oraz na wieku, wielkości i ogólnym zdrowiu twojego psa. W niektórych przypadkach leczenie jest kolejnym krokiem. Lub lekarz weterynarii może skierować cię do lekarza weterynarii w celu dalszej oceny.

Leczenie dysplazji stawów biodrowych u psów

Gdy dysplazja stawu biodrowego jest łagodna do umiarkowanej, leczenie i fizykoterapia mogą być bardzo pomocne. W większości przypadków dojrzałe psy z wtórnym zapaleniem stawów częściej reagują na leczenie niż młodsze bez zapalenia stawów.

Celem terapii medycznej jest złagodzenie objawów i spowolnienie postępu choroby. Nie ma lekarstwa na dysplazję stawu biodrowego.

  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne, suplementy do stawów i / lub leki zmieniające przebieg choroby zwyrodnieniowej stawów mogą pomóc dać psu ulgę. Wiadomo, że terapia fizyczna pomaga wielu psom budować masę mięśniową, poprawiając siłę i zakres ruchu. Regularne ćwiczenia o niskim wpływie mogą również pomóc Twojemu psu utrzymać masę mięśniową i zmniejszyć sztywność. Jeśli Twój pies ma nadwagę, utrata masy ciała może znacznie złagodzić objawy. Delikatne ćwiczenia i zmiana diety są niezbędne do utraty wagi.

Opieka nad psami z dysplazją stawu biodrowego przypomina opiekę nad tymi z zapaleniem stawów. Możesz zadbać o pewne zakwaterowanie dla swojego psa, aby poprawić jego jakość życia. W większości przypadków pomocne może być dostosowanie środowiska twojego psa.

  • Umieść maty na gładkich podłogach. Pomogą one Twojemu psu zyskać przyczepność. Zastanów się nad matami do ćwiczeń lub matami do jogi. Wypróbuj ortopedyczne legowisko dla psa. Rozważ podgrzewane łóżko w chłodne dni. Upewnij się, że łóżko jest stabilne i miękkie, ale nie jest zbyt trudne do wsiadania i wysiadania. Łóżka z pianki z pamięcią to świetna opcja. Trzymaj paznokcie psa krótkie. Długie paznokcie mogą utrudnić psom przyczepność na śliskich powierzchniach. Niezbędne są regularne przycinanie paznokci. Jeszcze lepiej, rozważ opiłowanie gwoździ za pomocą narzędzia obrotowego. W razie potrzeby używaj ramp. Umieszczenie rampy w miejscu stopni lub ułatwienie psu wsiadania do samochodu zmniejszy bolesne uderzenie i wysiłek wspinania się po schodach i podskakiwania. Użyj urządzeń wspomagających. Jeśli twój pies jest słaby w tylnym końcu, poszukaj zawiesi pewnego rodzaju wokół tylnych kończyn. Niektóre osoby używają zwiniętego arkusza lub koca. Jeśli problemy będą się utrzymywać, możesz kupić specjalny produkt

Jeśli u Twojego psa zdiagnozowano ciężką dysplazję stawu biodrowego, powyższe wskazówki mogą być pomocne. Jednak operacja jest często uważana za najlepszą opcję leczenia ciężkiej dysplazji stawu biodrowego, szczególnie u młodszych psów bez zapalenia stawów.

Operacja dysplazji stawów biodrowych u psów

Istnieje kilka opcji chirurgicznych w leczeniu dysplazji stawów biodrowych u psów. Twój lekarz weterynarii najprawdopodobniej skieruje cię do lekarza weterynarii, który posiada certyfikat zarządu wydany przez ACVS. Ten chirurg będzie z tobą rozmawiać, badać psa i przeglądać zdjęcia rentgenowskie. W niektórych przypadkach zalecane będą dodatkowe zdjęcia rentgenowskie lub inne testy diagnostyczne. Następnie chirurg rozważy kilka czynników, takich jak rozmiar, wiek, ciężkość choroby i czynniki ryzyka, zanim określi właściwy przebieg leczenia dla twojego psa.

Jeśli zalecana jest operacja, najprawdopodobniej zostanie wykonana jedna z następujących procedur chirurgicznych:

Młodzieńcza spojenie łonowe: Ta procedura jest wykonywana u bardzo młodych szczeniąt (najlepiej młodszych niż 18 tygodni), które wykazują bardzo wczesne objawy dysplazji stawu biodrowego, co potwierdzają specjalnie ustawione zdjęcia rentgenowskie. JPS ma na celu zmianę kształtu miednicy i powstrzymanie wzrostu łonowego (części miednicy). Powinno to zmniejszyć zwiotczenie stawu, umożliwiając lepsze pokrycie części kuli stawu i umożliwiając bardziej normalny rozwój bioder w miarę wzrostu szczenięcia. JPS to dość niewielka procedura, która wymaga jedynie krótkiego pobytu w szpitalu (niektóre psy mogą wrócić do domu tego samego dnia).

Osteotomia miednicy: Operacja podwójnej lub potrójnej osteotomii miednicy (DPO / TPO) jest opcją dla młodszych psów z dysplazją stawu biodrowego, ale bez zapalenia stawów. Podczas DPO lub TPO kość miednicy jest cięta w dwóch lub trzech miejscach. Chirurg obraca odcinki miednicy i może zabezpieczyć je płytkami i śrubami. Rezultatem jest lepsze dopasowanie kuli do gniazda, zmniejszając wiotkość bioder. Jeśli zwiotczenie bioder jest poważne, prawdopodobnie nie jest to najlepsza opcja chirurgiczna.

Ostektomia głowy kości udowej: Podczas operacji FHO chirurg usuwa głowę kości udowej, w tym część kulkową stawu biodrowego, aby nie było już bolesnego ruchu nieprawidłowego stawu. FHO nie pozostawia stawu na biodrze; zamiast tego jest zaprojektowany, aby umożliwić mięśniom w tym obszarze dostosowanie się i podparcie nogi. Podczas regeneracji mięśnie w okolicy bioder zmieniają sposób działania nogi i miednicy podczas ruchu. FHO nie spowoduje całkowicie normalnej funkcji stawu biodrowego, ale znacznie zmniejszy ból spowodowany dysplazją stawu biodrowego. Jednak FHO na ogół nie jest zalecane dla większych psów ze względu na fakt, że nie ma już rzeczywistego stawu. Zwiększona waga utrudnia mięśniom w tym obszarze utworzenie potrzebnego wsparcia bez stawu biodrowego.

Całkowita wymiana stawu biodrowego: THR to poważna operacja polegająca na usunięciu zdeformowanej kuli i gniazda i zastąpieniu jej implantami (wykonanymi z metalu i plastiku). Implanty są zaprojektowane tak, aby pasowały jak normalnie funkcjonujące biodro i ogólnie umożliwiają pełny zakres ruchu. Udana operacja THR leczy dysplazję stawu biodrowego, eliminując ból w biodrze i umożliwiając normalne funkcjonowanie stawu biodrowego. THR nie może być wykonywane na młodszych psach, ponieważ wciąż się rozwijają. Jeśli masz młodego psa, a Twój chirurg zaleca THR, Twój pies będzie zarządzany medycznie, dopóki nie osiągnie dojrzałości wystarczającej do zabiegu chirurgicznego. Ponieważ THR jest tak dużym zabiegiem chirurgicznym, zwykle jest zalecany tylko w najcięższych przypadkach.

Po operacji biodra Twojego psa

Twój pies będzie musiał wyzdrowieć po operacji, aby mógł się dobrze wyleczyć i odzyskać najlepszą możliwą funkcję. Czas powrotu do zdrowia zależy od rodzaju wykonanej operacji i indywidualnego tempa wygojenia twojego psa. Konieczne będzie ograniczenie ćwiczeń, ale Twój pies będzie musiał także poruszać biodrami w kontrolowany sposób. Fizjoterapia jest ważną częścią procesu powrotu do zdrowia, niezależnie od tego, czy wykonujesz ją w domu zgodnie z instrukcjami weterynarza, czy zabierasz psa do lekarza rehabilitacji psów.

Która opcja jest odpowiednia dla twojego psa?

Porozmawiaj ze swoim weterynarzem lub chirurgiem weterynarii o spodziewanym ryzyku, czasach powrotu do zdrowia, wskaźnikach sukcesu i kosztach zalecanych opcji, abyś mógł podjąć świadomą decyzję. W razie wątpliwości rozważ zasięgnięcie drugiej opinii. Operacja to poważny krok, którego nie należy lekceważyć. Przed wskoczeniem weź pod uwagę wszystkie czynniki. Twój pies będzie ci za to wdzięczny.

Jeśli podejrzewasz, że zwierzę jest chore, natychmiast zadzwoń do weterynarza. W przypadku pytań związanych ze zdrowiem należy zawsze skonsultować się z weterynarzem, ponieważ zbadał zwierzę, zna historię zdrowia zwierzęcia i może wydać najlepsze zalecenia dla Twojego zwierzaka.