Kohei Hara / Getty Images
Choroba Cushinga jest częstą chorobą dokrewną u psów i niestety jest bardzo trudna do zdiagnozowania. Często odkrywa się go poprzez połączenie oceny objawów i badań krwi. Kluczem jest poinformowanie weterynarza o czymkolwiek innym u Twojego zwierzaka.
Co to jest choroba Cushinga?
Choroba Cushinga, znana również jako hiperadrenokortykalizm, występuje, gdy organizm wytwarza zbyt dużo kortyzolu. Kortyzol jest hormonem produkowanym i przechowywanym przez nadnercza, które są dwoma małymi gruczołami znajdującymi się nad nerkami. Kortyzol pomaga ciału w okresach stresu, a także reguluje odpowiednią masę ciała, stan skóry i strukturę tkanek. Zmniejszona lub nadmierna produkcja tych substancji, zwłaszcza kortyzolu, może zagrażać życiu.
Objawy choroby Cushinga u psów
Choroba Cushinga zwykle rozwija się powoli. Objawy mogą naśladować inne choroby i często mylone są z normalnymi oznakami starzenia. Jeśli zauważysz u swojego psa objawy choroby Cushinga, udaj się do weterynarza w celu ustalenia prawidłowej diagnozy, aby mógł przepisać leczenie.
Oto niektóre typowe objawy związane z chorobą Cushinga u psów:
Symptomy i objawy
- Zwiększone pragnienie i oddawanie moczu Zwiększony apetyt Utrata włosów lub słaba sierść włosów Cienka, przebarwiona, łuszcząca się lub niezdrowa skóra Brzuch lub wzdęcie brzucha Przyrost masy ciała Mówienie i ospałość Przewlekła infekcja skóry i dróg moczowych
Choroba Cushinga jest najczęściej obserwowana u psów w wieku sześciu lat lub starszych. Rasy, które są bardziej narażone na tę chorobę, to jamnik, terier, pudel, owczarek niemiecki, bokser, labrador retriever, owczarek australijski, cocker spaniel i maltański.
Przyczyny choroby Cushinga
Najczęstszą przyczyną choroby Cushinga u psów jest łagodny wzrost przysadki mózgowej. Nowotwory złośliwe przysadki mogą również powodować chorobę w rzadkich przypadkach. Łagodny wzrost stanowi około 80 do 85 procent naturalnie występujących przypadków choroby Cushinga u psów. Guzy na nadnerczach mogą być również obecne i mają równe szanse na bycie łagodnym lub złośliwym.
Choroba Cushinga może również występować jako efekt uboczny nadmiernego przyjmowania leków kortykosteroidowych, które są często przepisywane w przypadku alergii, zaburzeń immunologicznych, nowotworów i stanów zapalnych.
Diagnoza
Rozpoznanie choroby Cushinga może być trudne, szczególnie we wczesnym stadium choroby, i nie ma jednego testu umożliwiającego zdiagnozowanie choroby Cushinga. Jednak proces testowania ma kluczowe znaczenie dla określenia najlepszych opcji leczenia i rokowania dla Twojego zwierzaka.
Pierwszymi krokami w zdiagnozowaniu choroby Cushinga jest to, że lekarz weterynarii powinien uzyskać dobrą historię, przeprowadzić dokładny egzamin od głowy do ogona i uzyskać podstawową pracę laboratoryjną, w tym pełną morfologię krwi, profil chemiczny krwi i analizę moczu.
Jeśli te ustalenia budzą silne podejrzenie obecności choroby Cushinga, weterynarz zaleci badanie krwi zwane testem stymulacji ACTH lub testem LDDS (supresja deksametazonu o niskiej dawce). Te dwa testy są testami hormonalnymi, które stanowią wyzwanie dla nadnerczy. Nadproduktywna nadnercza reaguje zupełnie inaczej niż normalna nadnercza w przypadku wstrzyknięć ACTH lub deksametazonu.
Weterynarze mogą potrzebować również wskaźnika kortyzolu w moczu: kreatyniny.
Weterynarze zazwyczaj wykonują kilka badań krwi i moczu w pewnym okresie czasu, a następnie porównują wyniki z normalnymi poziomami.
Na koniec można zalecić badanie USG jamy brzusznej, które może być cenną częścią procesu diagnostycznego choroby Cushinga. Ultradźwięki pozwalają lekarzowi weterynarii zobaczyć nadnercza i określić ich wielkość i obecność guza. Jeśli guz jest obecny, zaleca się radiogramy, aby sprawdzić, czy guzy się rozprzestrzeniły
Leczenie
Opcje leczenia obejmują zarządzanie medyczne i chirurgię. Operacja może być opcją tylko w przypadkach, w których stwierdzono guz nadnercza. Postępowanie medyczne jest najczęstszym sposobem leczenia większości przypadków choroby Cushinga u psów. Dwa najczęściej stosowane leki to Milotane i Trilostane. Pomagają one w hamowaniu produkcji kortyzolu i łagodzą objawy związane z chorobą. Większość psów można skutecznie leczyć za pomocą kilku działań niepożądanych leków. Jednak twoje zwierzę musi być dokładnie monitorowane za pomocą badań krwi i objawów klinicznych
Rokowanie
Chociaż nie ma lekarstwa na tę chorobę, leczenie i postępowanie mogą pomóc Twojemu psu żyć wygodnie przez kilka lat. Twój pies będzie wymagał leczenia przez całe życie po zdiagnozowaniu i ważne jest, aby regularnie sprawdzać, aby ocenić reakcję Twojego zwierzaka na terapię. Twój weterynarz pomoże dostarczyć wytyczne dotyczące ponownego sprawdzenia, aby jak najlepiej pomieścić Ciebie i Twojego zwierzaka.
