Kąpiel

Historia hodowli i jedzenia jagnięciny

Spisu treści:

Anonim

The Spruce / Peggy Trowbridge Filippone

Jagnięcina jest bardzo wszechstronnym mięsem i jest łatwo dostępna na lokalnych rynkach. Co zaskakujące, jagnięcina nie jest wielkim faworytem w Ameryce. Być może krótka historia i informacje wyjaśnią dlaczego.

Historia Baranka

Słowo baranek pochodzi od niemieckiego lambiz. Już 10 000 lat temu w Azji Środkowej człowiek odkrył, że owce były dobrym źródłem nie tylko żywności, ale i odzieży. Owce (Ovis aries) od dawna są podstawowym pożywieniem, a także źródłem tekstyliów w Azji, Europie, Australii i Nowej Zelandii.

Średniowiecze

W średniowieczu rolnicy dowiedzieli się, że owce były najbardziej produktywną rośliną, dostarczając mięso, wełnę na odzież, skórki na pergamin oraz mleko na masło i ser. Owce zapewniają niesamowitą liczbę produktów w XXI wieku. Pierwsze owce zostały sprowadzone do Ameryki Północnej przez hiszpańskich żołnierzy pod dowództwem Corteza w 1519 r. Wprowadzenie owiec do stad handlowych bydła na terytoriach zachodnich w 1800 r. Spowodowało rozlew krwi i podział społeczny. Być może ta zła reputacja jest jednym z powodów, dla których jagnięcina nie stała się ostoją amerykańskiego podniebienia. Na początku XX wieku rząd federalny faktycznie usankcjonował ludobójstwo niektórych odmian owiec, rzekomo próbując podnieść jakość niektórych ras.

Jedna z najstarszych ras

Cotswold, jedna z najstarszych ras, została wprowadzona do Anglii ponad 2000 lat temu przez Rzymian. Sprowadzony do Stanów Zjednoczonych w 1832 roku, Cotswold był również pierwszą rasą czystej krwi zarejestrowaną w Stanach Zjednoczonych w 1878 roku. Ta rasa jest obecnie klasyfikowana jako rzadka rasa i jest ceniona za wełnę. Baranek ma również konotacje religijne. Jagnięta były rytualnie używane jako ofiary w różnych religiach dla wszystkich odmian bogów i nadal są ulubionym przedmiotem menu na Wielkanoc i wiele innych świąt.