David Beaulieu
Wspólne krzaki bzu ( Syringa vulgaris) to krzewy liściaste, które kwitną późną wiosną. „Wedgewood Blue” jest przykładem odmiany tej rośliny. Syringa jest członkiem rodziny oliwek, podobnie jak inne rośliny ozdobne, takie jak jesiony, krzewy forsycji i krzewy prywatne.
Znakomitą jakością wielu bzów jest zapach ich kwiatów. Jednak nie wszystkie rodzaje są równie pachnące; uprawiaj Syringa vulgaris, gdy masz wątpliwości, czy zapach jest twoim głównym zainteresowaniem. Są to jedne z najbardziej pachnących kwiatów dostępnych dla ogrodników w zimnym klimacie. Zapach kwiatów Syringa to jeden z najbardziej niezapomnianych aromatów świata roślin.
| Nazwa botaniczna | Syringa vulgaris |
| Nazwa zwyczajowa | Krzew bzu |
| Rodzaj rośliny | Krzew liściasty |
| Dojrzały rozmiar | Wysokość od 6 do 16 stóp i szerokość od 8 do 12 stóp |
| Ekspozycja na słońce | Pełne słońce |
| Typ gleby | Gliniasty |
| PH gleby | Neutralny (pH w pobliżu 7, 0) |
| Czas kwitnienia | Wiosna |
| Kolor kwiatów | Lawendowo-niebieski, biały, bordowy, głęboki fiolet, liliowy |
| Strefy Odporności | 3, 4, 5, 6, 7 |
| Obszar rodzimy | Europa Południowo-Wschodnia |
Gabriela Tulian / Getty Images
Pedro Silmon / ArcaidImages / Getty Images
Jak wyhodować krzaki bzu
Wspólne krzaki bzu są wystarczająco atrakcyjne, aby traktować je jako okazy. Są również często sadzone w rzędach wzdłuż granic nieruchomości i przycinane w luźne żywopłoty. Odmiana „Miss Kim” jest wystarczająco mała, aby stosować ją do nasadzeń fundamentowych, podobnie jak jeszcze bardziej zwarty liliowy Bloomerang, który jest krzewem karłowatym.
Te cudowne krzewy są niestety podatne na mączniaka prawdziwego, dlatego należy zapewnić dobrą cyrkulację powietrza poprzez przycinanie gałęzi. Jeśli twoje bzy nie kwitną, możesz spróbować kilku sztuczek. Częstym problemem hodowców ze zwykłymi bzami jest to, że z biegiem lat stają się zbyt duże. Dzieje się tak, gdy ty (lub poprzedni właściciel ziemi) nie wyprzedziłeś swojego wzrostu. Ale problem można rozwiązać, przycinając zarośnięte bzy, co również pomoże je odmłodzić.
Światło
Wyhoduj krzaki bzu w pełnym słońcu. Będą tolerować cień, ale najlepiej kwitną, gdy rosną w pełnym słońcu. Nie radzą sobie dobrze w pełnym cieniu.
Gleba
Krzewy bzu preferują bogatą, przepuszczalną, gliniastą glebę o neutralnym pH gleby, ale nadal będą rosły w glebie gliniastej, tylko nie tak dobrze.
woda
Podlej bzy w pełni, ale nie utrzymuj wilgoci w glebie. Korzenie najlepiej sprawdzają się w dobrze przepuszczalnej glebie, która nie pozostaje mokra. Podlewanie doprowadzi do słabych zakwitów. Dobrze jest ściółkować wokół podstawy rośliny, aby w razie potrzeby zatrzymać wilgoć.
Temperatura i wilgotność
Bzy najlepiej sobie radzą w chłodnym letnim klimacie i do strefy odporności 7 USDA. Nie są zalecane do gorących, wilgotnych obszarów, takich jak południowe stany USA w strefach 8 lub 9.
Nawóz
Krzewy bzu mogą czerpać korzyści z karmienia wiosną, o ile azot jest kontrolowany. Zbyt dużo azotu w glebie prowadzi do słabych zakwitów.
Propagowanie
Każdy, kto wyhodował bzy, wie, jak łatwo się rozwija i rozprzestrzenia. Większość bzu to rośliny tworzące kępy, które rozprzestrzeniają się przez pędy wystające z pnia. Aby rozmnożyć nową roślinę, wystarczy wykopać jeden z pędów i odciąć go od głównej rośliny, w tym korzeni, a następnie przesadzić pęd w korzystnej glebie. Podlewaj przeszczep sumiennie, aż zostanie ustalony.
Przycinanie
Przycinanie ma kluczowe znaczenie dla bzów, zarówno w celu promowania kwitnienia, jak i zapewnienia cyrkulacji powietrza, aby zapobiec mączniakowi i innym problemom.
Właściwy czas na przycinanie jest tuż po zakończeniu kwitnienia, ponieważ są to krzewy kwitnące na starym drewnie. Przycinaj gałęzie, aby rozrzedzić wzrost (dla lepszej cyrkulacji powietrza) i utrzymać wysokość roślin pod kontrolą. Ponadto odetnij martwe kwiaty po zakończeniu kwitnienia. Zapobiegnie to formowaniu się nasion, a tym samym przyczyni się do obfitszego kwitnienia następnej wiosny.
Odmiany krzewów i drzew bzu
„Wedgewood Blue” to kompaktowa odmiana krzewu bzu, który osiąga wysokość w wieku dojrzałym zaledwie 6 stóp, przy rozpiętości równej temu. Ale gatunek rośliny może wyrosnąć na wysokość od 8 do 20 stóp. Kolor kwiatu „Wedgewood Blue” jest lawendowo-niebieski, a kwiaty są zawarte w grubych skupiskach.
Z powodu wysokości wielu bzu krzewiastego ludzie czasami określają je mianem „drzew bzu”, łącząc je z innymi cudownymi kwitnącymi drzewami wiosny. Tych roślin nie należy jednak mylić z prawdziwymi „bzami drzewnymi”, to znaczy japońskimi bzami drzewnymi ( Syringa reticulata ) i chińskimi bzami drzewnymi ( Syringa pekinensis ).
Prawdziwe „bzy drzewne” ( Syringa reticulata i Syringa pekinensis ) kwitną nieco później niż krzaki bzu. Ich kwiaty są białe i nie są tak aromatyczne jak kwiaty pospolitych krzaków bzu. Ale bzy drzewne mają atrakcyjną korę, zwłaszcza bzu chińskiego, który ma zrzucającą korę podobną do kory brzozy.
