Manuel Breva Colmeiro / Getty Images
Codziennie widzisz ich zdjęcia w wiadomościach. Fotoreporterzy przynoszą nam wizualne obrazy historii, które wspierają słowa pisarza. Są tam, aby relacjonować ważne wydarzenia, pokazać twarze za nagłówkami i często zmuszają nas do poczucia, że jesteśmy częścią sceny.
Co to jest fotoreportaż?
Fotoreportaż zaczął nabierać kształtu, gdy fotografowie mogli z łatwością przenosić aparaty do stref wojennych. Po raz pierwszy zwykli obywatele mogli zobaczyć wpływ walk w swojej gazecie. Był to decydujący moment w fotografii i stał się coraz bardziej realny między wojną secesyjną a drugą wojną światową.
Jednak fotoreportaż to nie tylko wojna lub fotografowie pracujący w lokalnej gazecie. To znacznie więcej. Fotoreportaż opowiada historię i często dzieje się tak na jednym zdjęciu. Pomyśl o zdjęciach Dorothei Lange z epoki depresji lub tych słynnych zdjęciach Mickey Mantle, którzy uderzają do domu. Wywołują uczucie, czy to zdziwienie, empatię, smutek czy radość.
To znak fotoreportażu; aby uchwycić ten pojedynczy moment w czasie i dać widzom poczucie, że są jego częścią.
Historia w jednym ujęciu
Mówiąc wprost, fotoreportaż polega na chwytaniu czasowników. Nie oznacza to po prostu zrobienia zdjęcia akcji. Przekazywanie czasownika to znacznie więcej. Historie są rejestrowane w plasterkach, a fotoreportaż stara się przekazać to, co dzieje się w jednym ujęciu.
Choć jest to świetne, kiedy się to zdarza, fotoreportaż nie dotyczy najlepszej kompozycji, najlepszych szczegółów technicznych ani ładnego tematu. Fotoreportaż polega na pokazaniu światu historii czegoś, co naprawdę się wydarzyło. „Świadectwo” to zdanie, które przychodzi na myśl w odniesieniu do fotoreportażu.
Fotoreportaż pozwala światu na chwilę patrzeć oczami fotografa. Kiedy fotoreportaż jest zrobiony dobrze, ta chwila przekazuje mnóstwo czasu. Przekazanie całej historii jest częścią portretowania środowiskowego, w którym otoczenie mówi nam tyle samo na ten temat, co sam temat.
Emocje są często surowe w fotoreportażu. Fotograf nie reżyseruje sceny tak, jak zrobiłby to portret lub fotograf komercyjny. Zamiast tego najlepsze z nich wtapiają się w tło i stają się postacią cienia (w przeciwieństwie do paparazzi). Są tam, aby obserwować i chwytać, nie stać się historią ani jej przerywać.
Takie podejście, podejście „jestem zwykłym obserwatorem”, pozwala podmiotom dziennikarza nie reagować na kamerę, ale być sobą. Fotoreporter ma inne podejście niż inni fotografowie i konieczne jest zrobienie tych niezapomnianych zdjęć. Dość często jedno zdjęcie może stać się wezwaniem do działania dla milionów ludzi, którzy go zobaczą.
Etyka w fotoreportażu
Kolejną niezwykle ważną częścią fotoreportażu jest dokładność. Oznacza to, że to, co jest w kadrze, stało się. Fotoreporter jest etycznie zobowiązany nie zmieniać historii (choć wielu nie spełnia tego ideału).
Linie energetyczne nie powinny być klonowane. Nie wolno dodawać więcej dymu do sceny pożaru. Uchwycono to, jak powinno być. Niestety era fotografii cyfrowej sprawiła, że manipulowanie rzeczywistością stało się łatwiejsze niż kiedykolwiek.
Obraz powinien być oknem na wydarzenie. Co najwyżej rozjaśnij cienie za pomocą dotyku, aby zobaczyć twarze lub wyostrz obraz nieco dla zachowania przejrzystości, ale nie zmieniaj istoty tego, co robisz na zdjęciu. Jeśli to zrobisz, zmienisz historię.
