Uprawa perskiego żelaza

Spisu treści:

Anonim

Getty Images / Francois De Heel

Parrotia persica to małe drzewo, które dobrze sprawdza się w krajobrazie miejskim i zwykle nie padnie ofiarą chorób ani szkodników. Kora może również występować w wielu odcieniach brązu, szarości, zieleni i bieli. Atrakcyjnie złuszcza się.

Podobnie jak wiele gatunków z rodziny Hamamelidaceae, papugi perskie prezentują wspaniałe jesienne kolory. Po czerwono zabarwionych liściach rozwijają się wiosną, a wraz z upływem roku zmieniają kolor na zielony. Jesienią zmieniają się ponownie i stają się odcieniami pomarańczy, żółci i czerwieni.

Nazwa łacińska

Roślina ta należy do rodziny Hamamelidaceae (oczaru wirginijskiego) i została oznaczona jako Parrotia persica . Jest to jedyny gatunek w tym rodzaju. Inni członkowie Hamamelidaceae, które można znaleźć w ogrodach, to leszczyna czarownicy ( Hamamelis virginiana ), karłowata Fothergilla ( Fothergilla gardenii ) i American sweetgum ( Liquidambar styraciflua ).

Popularne imiona

Nazywa się to perską papugą, perskim żelazem i papugą.

Preferowane Strefy Odporności USDA

Aby uzyskać najlepsze wyniki, powinno się to uprawiać w strefach 5-8 USDA. Pochodzi z północnego Iranu, dawniej znanego jako Persja.

Rozmiar i kształt

To drzewo osiąga dojrzałą wysokość 20-40 stóp i szerokość 15-35 stóp. Osiągnie okrągły lub wazowy kształt.

Ekspozycja

To drzewo będzie dobrze rosło, gdy zostanie umieszczone w miejscu o pełnym słońcu lub półcieniu. Drzewa w częściowym cieniu najprawdopodobniej będą miały jesienne kolory, które są bardziej stonowane niż te w pełnym słońcu.

Liście / Kwiaty / Owoce

Liście są owalne z falistymi marginesami. Najpierw pojawiają się wiosną w czerwonym odcieniu. Lato zmienia je w zielone. Zanim opadną jesienią, liście zmieniają kolor na czerwony, żółty i pomarańczowy.

Kwiaty na tym drzewie są niekompletne i pojawiają się przed liśćmi. Nie tworzą płatków, a bogate czerwone części, które zaczynasz widzieć późną zimą, są skupiskami pręcików.

Każdy kwiat tworzy kapsułkę podzieloną na dwie części. Każda strona zawiera jedno ziarno.

Wskazówki dotyczące projektowania

Ponieważ to drzewo jest mniejsze, działa dobrze jako drzewo uliczne, w którym brane są pod uwagę linie energetyczne.

Parrotia persica jest idealna jako okaz w małym ogrodzie.

Jeśli w pobliżu znajdują się dęby, możesz nie chcieć sadzić tego gatunku. Jest znanym gospodarzem Phytophthora ramorum , patogenu, który powoduje nagłą śmierć dębu.

Papugi perskie radzą sobie z niskimi i wysokimi temperaturami, gliniastą glebą, zanieczyszczeniem powietrza, wiatrem i suszą.

„Pendula” to płacząca odmiana Parrotia persica, która osiąga wysokość 5-6 stóp w wieku dojrzałym.

Inne dostępne odmiany obejmują:

  • 'Bella''Burgundia''Felicie''Het Plantsoen''Horizontalis' - poziome rozgałęzienie''Jodrell Bank''Lampa '- różnorodne liście'Vanessa' - forma kolumnowa

Wskazówki dotyczące uprawy

Chociaż drzewo to jest w stanie dostosować się do różnorodnych warunków glebowych, najlepsze wyniki przyniesie, gdy zostanie posadzone w kwaśnej glebie, która dobrze odwadnia. Nie lubi mieć mokrych stóp.

Rozmnażanie można prowadzić przez sadzenie nasion lub sadzonki. Nasiona będą potrzebowały okresów stratyfikacji zarówno ciepłej, jak i zimnej.

Konserwacja i przycinanie

Musisz zdecydować, czy chcesz, aby to drzewo miało kilka pni czy tylko jeden. Jeśli zdecydujesz się mieć tylko jeden, musisz go przyciąć, aby stworzyć centralnego lidera, gdy jest młody. Większość innych przycinania odbywa się ze względów estetycznych, takich jak gałęzie formujące się w kierunku, w którym nie są pożądane.

Szkodniki i choroby

Inną atrakcyjną cechą tego drzewa jest to, że będziesz mieć niewiele, jeśli w ogóle, problemów ze szkodnikami i chorobami.