Ron Evans / Getty Images
Ogrodnicy uprawiają len nowozelandzki jako dużą i często kolorową, kolczastą roślinę, która stanowi centralny punkt w ogrodzie lub w pojemnikach. Ma liście przypominające miecze, które wystrzeliwują z podstawy rośliny. Nowe hybrydy są teraz dostępne w jasnych odcieniach żółtego, różowego, czerwonego i brązowego.
Te wiecznie zielone byliny o ostrzach są często stosowane jako rośliny okazowe. Niektóre są na tyle małe, że można je stosować w pojemnikach, inne mogą osiągnąć średnicę kilku stóp i osiągnąć wysokość ponad 7 stóp.
Na dojrzałych roślinach łodygi kwiatowe wystrzeliwują ponad liście i wytwarzają zakrzywione, rurkowate czerwone lub żółte kwiaty, które są bardzo bogate w nektar i ulubione przez kolibra. Strąki nasion powstają po rozkwicie kwiatów. Strąki nasienne są atrakcyjne same w sobie, ale są martwe, jeśli samosiew nie jest pożądany.
Nazwa zwyczajowa
Len nowozelandzki
Strefa mrozoodporności USDA
Chociaż wszędzie widać len nowozelandzki w sprzedaży, jest on wieloletni tylko w strefach odporności 8–10 USDA i będzie wymagał ochrony podczas trudnych zim w strefie 8. Jednak reszta z nas może z łatwością uprawiać len nowozelandzki jako roślinę jednoroczną i ciesz się nim na zewnątrz przez całe lato. Możesz również zabrać go do domu na zimę, jako roślina doniczkowa.
Dojrzała wielkość rośliny
Dojrzały rozmiar rośliny lnu nowozelandzkiego będzie zależeć od odmiany i warunków uprawy. Wiele roślin w pojemnikach osiąga wysokość od 1 do 4 stóp. Phormium tenax , wyższy z 2 gatunków, może osiągnąć 10 stóp w idealnych warunkach. Większość roślin lnu z Nowej Zelandii ma średnio od 2 do 5 stóp.
Ekspozycja na słońce
Pełne słońce do półcieniu. Ponieważ uprawiasz len nowozelandzki ze względu na liście, a nie kwiaty, pełne słońce nie jest kluczowe. W cieplejszym klimacie Twoja roślina może się lepiej przy odrobinie popołudniowego cienia.
Okres kwitnienia
Len nowozelandzki wysyła ładną łodygę z czerwonymi lub żółtymi kwiatami w połowie lata, ale jest głównie uprawiany ze względu na liście.
Porady dotyczące uprawy lnu w Nowej Zelandii
Len nowozelandzki preferuje bogatą, wilgotną glebę i miejsce osłonięte od silnych wiatrów, ale po założeniu rośliny naprawdę nie są wybredne w stosunku do warunków.
Phormium można łatwo uprawiać w pojemnikach. Wybierz bogatą, organiczną mieszankę w porównaniu z tradycyjną ziemią doniczkową i utrzymuj rośliny dobrze nawodnione w letnim upale, ale nie pozwól, aby siedziały na mokrej glebie przez dłuższy czas. Nie pozwól roślinom doświadczyć mrozu. Len nowozelandzki może być uprawiany w pomieszczeniach, jako roślina doniczkowa lub pod światło. Preferuje zimą niskie temperatury, ale dużo słońca.
W trosce o len nowozelandzki
Podziel rośliny na wiosnę. Możesz zakładać nowe rośliny w pomieszczeniach, wlewając większe kawałki kłącza i pozwalając im nieco urosnąć przed przeniesieniem na zewnątrz. Len nowozelandzki można również rozpocząć od nasion, chociaż do kiełkowania potrzebuje ciepłej temperatury ponad 60 stopni F.
Wykorzystanie lnu nowozelandzkiego w projektowaniu ogrodów
Użyj lnu nowozelandzkiego zamiast Draceny lub kolczastej Vinca w pojemnikach i zamiast traw w łóżkach ogrodowych. Kontrastuj dramatyczne liście Phormium z niskimi, delikatnymi liśćmi, takimi jak wieloletnie pelargonie i coreopsis. Len nowozelandzki można z powodzeniem uprawiać na obszarach torfowiskowych.
Liście można również ścinać jesienią, do stosowania w kompozycjach kwiatowych.
Sugerowane odmiany nowozelandzkie
Nowe odmiany Phormium są wprowadzane prawie co roku i stają się coraz bardziej ozdobne. Rozejrzyj się po lokalnej żłobku, co wymyślili w tym roku. Oto garść starych ulubionych.
- Phormium „Bronze Baby” - liście brązu. Dorasta do około 2 stóp wysokości i 2 do 3 stóp szerokości. Dobry do pojemników. Phormium „Duet” - karzeł (około 1 stopy). Zielone liście obszyte kremem. Bardzo sztywne blaszki liściowe. Phormium „Jester” - Brąz z zielonym paskiem. Około 3 stóp wysokości. Phormium „Sundowner” - Zielone liście z różowo-różowymi marginesami. Około 6 stóp wysokości i szerokości.
Problemy i szkodniki lnu nowozelandzkiego
Mączliki mogą atakować rośliny i są trudne do wyeliminowania z wnętrza długich liści. Wiele razy najłatwiej jest po prostu pozbyć się porażonej rośliny.
