David Dixon / Photolibrary / Getty Images
Iresine, czasami znana jako bloodleaf, jest stosunkowo rzadką rośliną, ale nadal fajną. Widziałem je głównie w ogrodach botanicznych, gdzie wyróżniają się czerwonymi liśćmi i ciekawymi fakturami. W sumie istnieje około 30 gatunków roślin z rodzaju Iresine, wszystkie z nich pochodzą z Ameryki Południowej, zwłaszcza z Brazylii. Wynoszą one od małych do średnich krzewów, a większość z nich jest wieloletnia. Kwiaty na tych roślinach są niczym niezwykłym, składają się z małych zielonkawych lub białych kwiatów na małych łodygach, ale zamiast tego są powszechnie uprawiane ze względu na uderzające liście.
Podobnie jak inne mięsiste krzewy, można je zmniejszyć, ściskając wysokie pędy. Pod względem kulturowym są to rośliny „ciepłe domowe” i nie tolerują niższych temperatur ani zimnego, suchego powietrza. Najlepiej są uprawiane w skrzynkach okiennych lub łazienkach, które często mają ciepło i wilgotność, lub jeśli masz szklarnię, będą się tam dobrze rozwijać.
Warunki uprawy
- Światło: mniejsze rośliny zwykle kwitną w półcieniu, ale w miarę wzrostu mogą tolerować więcej światła. Z natury są to rośliny marginesowe, co oznacza, że rosną na skraju lasów i są odporne na różne poziomy światła Woda: Regularna wilgoć jest niezbędna. Nie są to rośliny wodne, więc nie podlewaj ich, ale rośliny bez odpowiedniej wilgoci zaczną rozwijać brązowe brzegi liści i zrzucać liście. Gleba: Prawdopodobnie wystarczy każda dobra, szybko osuszająca gleba doniczkowa. Nawóz: karmić słabym płynnym nawozem przez cały sezon wegetacyjny.
Przesadzanie
Iresine należy przesadzać co roku, aż osiągną dojrzałą wielkość, a następnie można je przesyłać co drugi rok lub rozmnażać w celu stworzenia nowych zapasów i odrzucać. W tropikalnym krajobrazie są one często używane jako rośliny rabatowe, więc fajnym jest wyhodowanie ich niewielkiej ilości w pojemniku lub wyhodowanie ich w mieszanym pojemniku z innymi roślinami tropikalnymi.
Odmiany
Z około 30 gatunków tylko garstka jest uprawiana w pomieszczeniach. Obejmują one:
- I. herbstii. Jest to większa roślina, pochodząca z Brazylii, i prawdopodobnie nie jest najlepszym kandydatem do wzrostu w pomieszczeniach. Dorastają do 6 stóp wysokości. Mają 3-calowe liście. Lindenii. Krzewy te mają około 3 stóp wysokości i mają więcej zielonych i żółtych liści niż I. herbstii. Liście są czerwone i wąskie w paski. Zahamuj je, ściskając rosnące pędy. Wallisii. Jest to popularna odmiana I. herbstii, z bardziej zaokrąglonymi liśćmi w kolorze fioletowym.
Wskazówki hodowcy
Oprócz ciekawych liści, rośliny te wyróżniają się zasięgiem ich pospolitych nazw. Oprócz liści krwi są one znane jako roślina żołądka kurzego, roślina befsztyka i inne opisowe nazwy. Są bardziej powszechne na półkuli południowej, co czyni je nowościami na półkuli północnej.
Do uprawy w pojemnikach rośliny te są dobrymi kandydatami do przeniesienia się na zewnątrz w ciepłym sezonie wegetacyjnym, a następnie przeniesienia ich z powrotem w zimie. Ze względu na niską tolerancję na zimne i suche powietrze będą musiały być często parowane i zapewnione odpowiednie ciepło w okresie zimowym. Mogą tolerować mniej światła w miesiącach zimowych, więc nie umieszczaj ich zbyt blisko okna. Iresine jest wrażliwa na szkodniki, w tym mszyce, mączniki, łupież i mączlik. Jeśli to możliwe, jak najszybciej zidentyfikuj infestację i zastosuj najmniej toksyczną opcję.
Propagacja
Bloodleaf można wyhodować z nasion, jeśli uda ci się znaleźć nasiona. Najlepiej kupić je ze źródeł internetowych, ponieważ rośliny te nie są szczególnie powszechne. Można je również łatwo rozmnażać z mięsistych sadzonek. Aby uzyskać najlepszy sukces, weź sadzonki na początku sezonu, użyj hormonu ukorzeniającego i zapewnij dolne ciepło i bardzo wysoką wilgotność.
