Mint Images / Getty Images
Szkocki jeleń to wysportowana, czuła i lojalna rasa psów. Wśród najwyższych ze wszystkich ras jeleń jest długi i szczupły, a jego budowa jest podobna do budowy chartów. Rasa pochodzi z XVI wieku i jest znana jako „Royal Dog of Scotland”. Słynny XVIII-wieczny szkocki pisarz i historyk Sir Walter Scott określił go kiedyś jako „najdoskonalsze stworzenie w niebie”. Entuzjaści Deerhoundów mogą powiedzieć, jak satysfakcjonujące jest posiadanie jednego z tych psów. Dzięki swojej figlarności i łagodnym usposobieniu są wspaniałymi towarzyszami i mogą być świetnym zwierzakiem rodzinnym.
Przegląd rasy
Grupa: Pies gończy
Wysokość: od 30 do 32 cali (mężczyźni); 28 cali i więcej (kobiety)
Waga: od 85 do 110 funtów (mężczyźni); 75 do 95 funtów (kobiety)
Sierść i kolor: płaszcz Wiry w różnych odcieniach szarości, płowego lub pręgowanego
Oczekiwana długość życia: od 8 do 11 lat
Charakterystyka szkockiego jelenia
| Poziom uczuć | Wysoki |
| Życzliwość | Wysoki |
| Przyjazne dla dzieci | Średni |
| Przyjazny zwierzętom | Niska |
| Potrzeby w ćwiczeniach | Wysoki |
| Figlarność | Wysoki |
| Poziom energii | Średni |
| Możliwość trenowania | Średni |
| Inteligencja | Średni |
| Tendencja do kory | Niska |
| Kwota zrzucania | Niska |
Historia szkockiego jelenia
Deerhound szkocki pochodzi ze Szkocji i pochodzi z XVI wieku. Uważa się, że rasa istniała przed XVI wieku, ale nosiła różne nazwy, w tym irlandzki pies wilk, chart szkocki, chart szorstki i jeleń górski. Ostatecznie rasa została nazwana ze względu na umiejętność polowania na jelenie.
Szkocki jeleń jest bardzo ceniony za swoje umiejętności i piękno. W rzeczywistości, w Erze rycerskiej nikt nie posiadający rangi niższej od hrabiego nie mógł posiadać jelenia. Pomimo swojej wartości, rasa spotkała niemal wyginięcie w połowie do końca XVIII wieku - wraz z upadkiem szkockiej szlachty po bitwie pod Culloden i buntem jakobickim - ale została uratowana przez entuzjastów Archibalda i Duncana McNeilla. Stały się również rzadkie po I wojnie światowej z powodu rozpadu dużych majątków ziemskich.
Szkocki jeleń przybył do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX wieku i został przyjęty do grupy American Kennel Club (AKC) Hound w 1886 roku. Dziś jest to stosunkowo rzadka rasa o wysokiej wartości.
Scottish Deerhound Care
Jeleń szkocki ma szorstką i grubą sierść o długości od 3 do 4 cali i wymaga jedynie podstawowej pielęgnacji. Raz w tygodniu raz na raz za pomocą szczotki i / lub grzebienia powinno wystarczyć, aby płaszcz jelenia wyglądał najlepiej. Rasa rzuca się dość wolno, a jeszcze rzadziej przy regularnym szczotkowaniu. Twój jeleń powinien tylko od czasu do czasu potrzebować kąpieli w zależności od zapachu lub brudnej sierści.
Choć szkockie jelenie są doskonałymi sportowcami, mogą stać się leniwe także jako dorośli. Uwielbiają biegać i bawić się na świeżym powietrzu, ale mogą bawić się w domu. Jednak codzienne ćwiczenia są niezbędne do utrzymania motywacji i sprawności jelenia. Będziesz musiał wyprowadzać swojego jelenia na smycz, ponieważ ta rasa będzie ścigać wszystko, co się rusza. Może to być również wyzwanie, ponieważ będą się psuć na smyczy i mogą oderwać cię od stóp ze względu na ich rozmiar. Dzieci nie powinny prowadzić tej rasy na smyczy, ponieważ nie będą w stanie kontrolować takich epizodów.
Właściwe szkolenie i socjalizacja są ważne dla jeleni. Na szczęście uczą się dobrze. Jest to inteligentna rasa, ale często ma krótki okres uwagi. Podczas treningu ważne jest, aby odkryć, co motywuje swojego jelenia, ponieważ dla niektórych może to być wyzwanie.
Podobnie jak inne psy gończe, jeleń jest łatwo stymulowany przez wzrokową ofiarę i zwykle ma duży popęd. Koty i inne małe zwierzęta mogą wywoływać drapieżny instynkt, dopóki nie dowiedzą się, że zwierzę jest członkiem rodziny. Wychowywanie jeleni wokół małych zwierząt domowych może pomóc nauczyć psa, że nie są ofiarą. Jednak możesz nigdy nie czuć się komfortowo, pozostawiając swojego jelenia bez nadzoru wokół małych zwierząt. Cieszą się towarzystwem innych dużych psów, zwłaszcza innego jelenia.
Szkockie jelenie są bardzo lojalne i bardzo przywiązane do swoich rodzin i zazwyczaj wolą nie być pozostawione same sobie. Rzadko są agresywni i dobrze reagują na nieznajomych. To zdecydowanie nie jest pies stróżujący. Większość jeleni dobrze sobie radzi z dziećmi, gdy są odpowiednio uspołecznione, ale jako duży pies nie powinien pozostawać bez nadzoru w pobliżu małych dzieci.
Deerhoundy są ciche i leniwe, ale nie nadają się do mieszkania, ponieważ potrzebują stoczni i pokoju, aby wędrować codziennie. Stocznie muszą być bezpiecznie ogrodzone, ponieważ będą próbowały ścigać wszystko, co porusza się poza płotem; ogrodzenia elektroniczne ich nie powstrzymają.
Deerhound szkocki bawiące się na zewnątrz. Darren Brown / Getty Images
Typowe problemy zdrowotne
Podobnie jak w przypadku innych chartów, rasa ta jest wrażliwa na znieczulenie i nie można jej podawać zwykłej dawki. Przed każdym zabiegiem wymagającym znieczulenia należy omówić to ze swoim weterynarzem. Są również podatne na rozszerzoną kardiomiopatię, powiększone serce, które prowadzi do nieprawidłowych rytmów i niewydolności serca.
Odpowiedzialni hodowcy dążą do utrzymania najwyższych standardów rasowych ustanowionych przez kluby hodowlane, takie jak AKC. Psy hodowane zgodnie z tymi standardami rzadziej dziedziczą warunki zdrowotne. Jednak u rasy mogą wystąpić pewne dziedziczne problemy zdrowotne. Oto niektóre warunki, o których należy pamiętać:
- Kostniakomięsak: Agresywne nowotwory kości, które mogą wymagać amputacji i chemioterapii Niedobór czynnika VII: Dziedziczny brak czynnika krzepnięcia krwi Cystynuria: Powstawanie kamieni nerkowych i pęcherza
Do odkrycia jest wiele ras psów. Przy odrobinie badań możesz znaleźć odpowiednią, aby zabrać ją do domu.
