bkkm / Getty Images
Być może słyszałeś terminy twardziel i biel, ale co one oznaczają? A co ważniejsze, którego należy użyć do projektów obróbki drewna? Prostą odpowiedzią w większości przypadków jest twardziel. Jest gęstszy, mocniejszy i bardziej suchy niż biel. Ponadto zazwyczaj to twardziel ma charakterystyczny kolor danego gatunku drewna, taki jak bogaty brąz orzecha lub czerwonawe odcienie wiśni. Ponieważ jednak interesujesz się obróbką drewna, prawdopodobnie chcesz dowiedzieć się więcej o samym drewnie.
Dwie części tego samego drzewa
Różnice między twardzielem a bielą są związane ze wzrostem drzewa. Jeśli miałbyś przeciąć pień dojrzałego drzewa liściastego i usunąć korę i zewnętrzną warstwę kambium (która ostatecznie staje się nową korą), zauważysz dwie wyraźne części pnia.
Zewnętrzne, jaśniejsze drewno to biel. Jest to „działająca” część drzewa, ponieważ woda i sok przepływają przez biel, podobnie jak krew przez tętnice, żyły i naczynia włosowate. Podczas gdy ta część pnia jest niezbędna dla drzewa, kiedy żyje, nie stanowi bardzo dobrego materiału do obróbki drewna. Ponieważ drewno bielu zawiera dużo wilgoci, po wyschnięciu znacznie się kurczy i jest znacznie bardziej podatne na grzyby.
Wewnętrzna, ciemniejsza część pnia to twardziel. Twardziel uformowany jest ze starego, „emerytowanego” drzewa bieli i staje się silnym kręgosłupem drzewa. Twardziel jest preferowany do obróbki drewna, ponieważ jest znacznie mniej podatny na grzyby i zawiera znacznie mniej wilgoci niż biel, co oznacza, że będzie mniej kurczyć się po wyschnięciu.
Kiedy drzewo „wypromuje” część swojej bieli do statusu twardzieli, sok przestanie przepływać przez tę część drewna, a materiał przetwarzający w zasadzie umiera. W ramach procesu konwersji pory zaczynają łączyć się z materią organiczną, co powoduje zmianę koloru ścian komórkowych z powodu obecności substancji chemicznych często nazywanych ogólnie ekstraktami. Ekstrakty są zazwyczaj odpowiedzialne za bogaty charakter i kolory występujące w twardzielach.
Odporność na próchnicę
Niektóre gatunki drewna, takie jak sekwoja i cedr, są reklamowane jako materiały naturalnie odporne na rozkład, które są mniej podatne na gnicie i owady niż inne drewno iglaste, takie jak sosna lub świerk. Chociaż twierdzenie to ma pewną ważność, należy zauważyć, że naturalna odporność na próchnicę często dotyczy przede wszystkim twardzieli. Jeśli więc planujesz projekt obróbki drewna do użytku na zewnątrz i naprawdę chcesz, aby był on trwały, prawdopodobnie kupując drewno, takie jak sekwoja i cedr, powinieneś kupić kucyki za gatunek „allwoodwood” lub „all-heart”. Należy również pamiętać, że wszystkie drewno wieje i zmienia kolor na szary, jeśli nie jest poplamione lub w inny sposób zabezpieczone przed degradacją UV.
Czy biel należy odrzucić?
Wielu doświadczonych stolarzy faktycznie usuwa biel i używa tylko twardzieli do swoich projektów meblowych. Ale to nie znaczy, że przycięte drewno bielu jest śmieciem, które jest dobre tylko dla stosu drewna. Chociaż biel nie będzie nigdy tak mocna, bogata ani piękna jak twardziel, nadal ma swoje zastosowanie. Pamiętaj, aby dokładnie wysuszyć bielenie i użyć go w projektach, w których niewielki ruch nie spowoduje problemów. Zaplanuj również dokładne uszczelnienie farbą lub poliuretanem, aby zapobiec wchłanianiu wilgoci z otoczenia.
