David Papazian / Getty Images
Wielu właścicieli domów remontujących domy zbudowane na początku XX lub pod koniec XIX wieku często chce dodać wannę ze szponiastą stopą. Niezależnie od tego, czy wanna jest historycznie dokładna w stosunku do domu, wywołuje silne poczucie przeszłości. To wrażenie, że typowa nowoczesna 60-calowa wnęka nie może wywoływać.
Klasyczna żeliwna wanna Clawfoot nadal istnieje i można ją kupić nowe. Ma wiele zalet. Ale akrylowe szponiaste stopy dają żeliwnym wannom ucieczkę za swoje pieniądze. Który jest dla ciebie najlepszy?
Kiedy wanny Clawfoot były zawsze żeliwne
Pod koniec XIX wieku firma American Standard wyprodukowała pierwszą wannę z pazurami. Został wykonany z ciężkiego, wytrzymałego żeliwa i pokryty twardą emaliowaną powierzchnią, co ułatwiło czyszczenie. W miarę postępu dwudziestego wieku wolnostojąca wanna z pazurami przestała być modna, zastąpiona jednoczęściowymi urządzeniami.
Starsze wanny z łapami są wykonane z emaliowanego żeliwa. Wadą starszych wanien szponiastych jest to, że ich emaliowana powierzchnia może łatwo pękać. Ponadto żeliwo może być zimą zimne, a wanny są wyjątkowo ciężkie. Przeniesienie ich zajmie kilka pomocnych rąk i prawdopodobnie pod powierzchnią podłogi, na której umieszczona jest wanna, potrzebne będą dodatkowe legary.
Jeśli twoja emalia jest rozdrobniona, nie martw się - wiele żeliwnych pojemników można skutecznie wykończyć. Jeśli szukasz antycznego żeliwnego pazura, jednym z miejsc do obejrzenia są architektoniczne place ratunkowe.
Jednak żeliwne wanny nie zawsze są antykami. Niektórzy producenci nadal produkują wanny ze stopami szponiastymi w odmianie żeliwnej.
Dzisiejsze nowe akrylowe wanny Clawfoot
Alternatywą dla niektórych wad żeliwnej wanny z łapami jest zakup akrylowej szponiastej stopy. Te wanny wyglądają dokładnie tak, jak ich żeliwne krewetki, tyle że działają jeszcze lepiej. Są nie tylko lżejsze i łatwiejsze do przenoszenia, ale drobne rysy na ich powierzchni można wyrównać. W chłodniejszych miesiącach wanna początkowo nie będzie tak zimna. A powierzchnia ma nieco „bardziej miękki” charakter niż oryginalne żeliwa.
