Zatrucie przeciw zamarzaniu u psów

Melissa Lomax Speelman / Getty Images

Wielu właścicieli psów wie, że płyn przeciw zamarzaniu jest trujący dla psów, ale nie wszyscy ludzie rozumieją, jak niebezpieczne może być zatrucie. Niestety wystawienie na działanie nawet niewielkiej ilości toksycznego środka przeciw zamarzaniu może szybko doprowadzić do śmierci. Zatrucie przeciw zamarzaniu u psów jest bardzo poważną sprawą.

Środek przeciw zamarzaniu jest częstym zagrożeniem w zimie, ale psy mogą być łatwo narażone na niego o każdej porze roku. Psy najprawdopodobniej zostaną zatrute, jeśli je połkną, ale technicznie mogą zostać wchłonięte przez skórę). Uważa się, że psy są zainteresowane płynem niezamarzającym, ponieważ ma słodki smak. Pies może znaleźć środek przeciw zamarzaniu w miejscach przechowywania, ale nierzadko znajduje jego małe kałuże na podjazdach, garażach i jezdniach. Uważaj na kałuże o zielonkawym kolorze lub opalizującej mgiełce. Unikaj pozwalania psu lizać ziemię, szczególnie tam, gdzie są kałuże.

Ostrzeżenie

Niektóre rodzaje środków przeciw zamarzaniu są bardziej toksyczne niż inne. Większość marek zawiera aktywny składnik glikol etylenowy, który jest najbardziej toksyczny. Środek przeciw zamarzaniu z aktywnym składnikiem glikol propylenowy lub metanol jest nadal trujący, ale nie tak poważny jak środek przeciw zamarzaniu z glikolem etylenowym.

Trucizna psa wymaga bardzo małej ilości glikolu etylenowego. Średnia dawka toksyczna zależy od wielkości psa.

Toksyczne dawki glikolu etylenowego u psów

(kwoty są przybliżone)

Waga psa (kg) Toksyczna dawka (łyżka)

10 1-2

20 2-3

40 5

60 8

80 10-11

W instrukcji weterynaryjnej Merck stwierdza się: „Minimalna śmiertelna dawka nierozcieńczonego EG wynosi 1, 4 ml / kg masy ciała u kotów, 4, 4 ml / kg u psów, 7–8 ml / kg u drobiu i 2–10 ml / kg u bydła. Młodsze zwierzęta mogą być bardziej podatne ”.

Oznaki zatrucia glikolem etylenowym

Po ekspozycji na glikol etylenowy większość psów bardzo szybko zaczyna wykazywać objawy. Na początku może to wyglądać jak zatrucie alkoholem. Przez pierwsze 30 minut do 12 godzin po ekspozycji psy często wykazują następujące objawy:

• Zły oddech

Jeśli agresywne leczenie weterynaryjne nie rozpoczęło się przed tym końcowym etapem, szanse na przeżycie są znacznie zmniejszone.

Co zrobić, jeśli Twój pies dostanie się do środka zapobiegającego zamarzaniu

Niestety zatrucie glikolem etylenowym często prowadzi do śmierci. Im szybciej zostanie wykryty i wyleczony, tym większa szansa na wyzdrowienie. Jeśli podejrzewasz, że Twój pies był narażony na działanie płynu niezamarzającego, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem. Najlepsze, co możesz zrobić, to udać się prosto do najbliższego otwartego lekarza weterynarii. Jeśli po godzinach, znajdź klinikę pogotowia w pobliżu.

Ostrzeżenie

Nie wywoływać wymiotów, jeśli lekarz weterynarii nie zaleci tego. Nie czekaj też, aż Twój pies wykaże poprawę. Bez leczenia psy zatrute płynem przeciw zamarzaniu prawie na pewno cierpią na niewydolność nerek, a następnie na śmierć. Czas ma zasadnicze znaczenie dla uniknięcia śmierci.

Jak weterynarze diagnozują zatrucie przeciw zamarzaniu

Gdy weterynarz będzie w stanie określić zakres wyrządzonych dotąd szkód i stan psa, opracowany zostanie plan leczenia.

Leczenie zatrucia przeciw zamarzaniu u psów

Jeśli zatrucie glikolem etylenowym zostanie wykryte wystarczająco wcześnie (w ciągu 8-12 godzin od ekspozycji), pierwszym celem leczenia jest zapobieganie dalszemu metabolizmowi glikolu etylenowego. Odbywa się to poprzez podawanie leku fomepizolu (znanego również jako 4-MP) lub etanolu (znanego również jako alkohol etylowy, który pije alkohol).

Ponieważ 4-MP jest bardzo drogi, nie wszyscy weterynarze będą go mieć pod ręką. Dlatego etanol jest powszechnie stosowany w postaci alkoholu zbożowego, a nawet wódki. Ważne jest, aby wiedzieć, że alkohol jest zwykle toksyczny dla zwierząt domowych. Jednak podany przez weterynarza ostrożnie i właściwie w leczeniu zatrucia przeciw zamarzaniu, zaburza wchłanianie glikolu etylenowego. Nigdy nie próbuj traktować swojego psa alkoholem etanolowym na własną rękę - może to spowodować więcej szkód, a nawet doprowadzić do śmierci.

Kolejny etap leczenia obejmuje intensywną opiekę podtrzymującą. Płyny dożylne są podawane w celu utrzymania nawodnienia psa i wyrównania nierównowagi elektrolitów. Podawane są leki łagodzące objawy. Witalność psa jest ściśle monitorowana, a praca laboratoryjna jest często sprawdzana w celu zmierzenia odzysku.

Niestety, nie wszystkie psy przeżyją zatrucie glikolem etylenowym, nawet przy agresywnym leczeniu. Im szybciej uda ci się doprowadzić psa dotkniętego chorobą do weterynarza, tym większa szansa na przeżycie. Nie zwlekaj, jeśli istnieje szansa, że ​​Twój pies był narażony na działanie środka przeciw zamarzaniu!

Ochrona twojego psa przed płynem niezamarzającym

Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to chronić swojego psa przed narażeniem na glikol etylenowy. Oprócz środka przeciw zamarzaniu ten środek chemiczny można znaleźć w płynie hamulcowym, odmrażaczach, niektórych środkach czyszczących i innych domowych i samochodowych rozwiązaniach.

• Przechowuj wszystkie chemikalia poza zasięgiem psa i natychmiast usuń wszelkie rozlane płyny. Zastanów się nad przejściem na mniej toksyczną formę płynu niezamarzającego (zawierającego glikol propylenowy lub metanol). Zachowaj ostrożność podczas spaceru z psem. Nie pozwól psu wchodzić ani pić z kałuży nieznanych płynów. Nigdy nie pozwól psu wędrować, ponieważ nigdy nie wiesz, na co może być narażony.

Środek przeciw zamarzaniu jest zabójczy, ale twój pies nie musi cierpieć z powodu tej strasznej toksyczności, jeśli zachowujesz ostrożność w domu i wokół niego.

Jeśli podejrzewasz, że zwierzę jest chore, natychmiast zadzwoń do weterynarza. W przypadku pytań związanych ze zdrowiem należy zawsze skonsultować się z weterynarzem, ponieważ zbadał zwierzę, zna historię zdrowia zwierzęcia i może wydać najlepsze zalecenia dla Twojego zwierzaka.