Identyfikacja stylów naszyjników antycznych i vintage

Sonii Naaz / EyeEm / Getty Images

Naszyjnik jest jedną z najstarszych znanych biżuterii form biżuterii. Archeolodzy znalazłem próbki wykonane z muszli sprzed 28 000 lat pne Nazwy stylów naszyjników są często prawie tak różne, jak ich długości.

Nauka żargonu, podobnie jak różaniec od obroża dla psa, może ogromnie pomóc w zakupie sztuki w stylu vintage. Odnoszą się one również do nowych naszyjników, ponieważ określenia te określają elementy, które nadal inspirują design do dziś. Zobacz przykłady stylów naszyjników i znajdź odpowiedni dla swojej kolekcji biżuterii.

• Naszyjnik Bayadère

  

  Posiadłość Brandta i Syna oraz antyczna biżuteria na RubyLane.com

  Nazwa bayadère odnosi się do stylu plecionego naszyjnika złożonego ze sznurków lub sznurków koralików, zwykle perełek nasion, skręconych razem. Perły mogą być dopasowane lub wielokolorowe. W tym stylu jest mniej pasm niż w torsade. Mimo, że pochodzi z XVIII wieku, styl ten był szczególnie popularny około 1900 roku. W tym czasie główny naszyjnik w kształcie liny był często powiększany za pomocą wisiorka lub frędzla na końcu. Proste bayadères były również częstym prezentem dla druhen podczas modnych wesel Belle Époque na przełomie XIX i XX wieku.

• Naszyjnik na szelkach

  

  Kevork Djansezian / Getty Images

  Naszyjnik na szelkach to duży, dramatyczny kawałek biżuterii o okrągłym lub trójkątnym kształcie. Składa się z metalowej siatki w kształcie siatki, podstawy wysadzanej kamieniami lub wielu pasm kamieni, które zwisają na regularnych lub nierównych długościach, tworząc efekt grzywki lub kaskady.

  Odmiany bibułki znaleziono w biżuterii greckiej i rzymskiej z VII wieku. Ten niezwykle stary styl był okresowo odnawiany w całej historii, aby towarzyszyć niskim strojom wieczorowym. Współczesna terminologia klasyfikuje to jako rodzaj „oświadczenia”. Odmiany naszyjników na szelkach to naszyjnik z frędzlami lub naszyjnik z wodospadu.

• Naszyjnik z zawieszką

  

  Frazer Harrison / Getty Images

  Choker to krótki naszyjnik przylegający ściśle do podstawy szyi i może zawierać zawieszkę przymocowaną pośrodku lub zwisającą tuż nad obojczykiem. Bardzo stary styl pochodzący ze starożytnej Samarii, dławiki mogą składać się wyłącznie z koralików lub kamieni, zwykle jednakowej wielkości.

  Inne odmiany obejmują te ze wstążką inkrustowaną klejnotem. Koronki były popularne w XVIII wieku, a czarny aksamit w XIX wieku. Alternatywnie, niektóre dławiki mają kamienie osadzone w metalowej ramie, czy to od szlachetnej, czy od kostiumowej biżuterii. Początkowo dość wąskie zespoły chokerów nadal się powiększały na przełomie XIX i XX wieku.

• Naszyjnik Collier lub Collier

  

  Francois Durand / Getty Images

  Dosłowne tłumaczenie kołnierza może dotyczyć wszystkiego, co nosi się na szyi, czy to odzieży, kwiatów, futra czy biżuterii. Naszyjnik z kołnierzem odnosi się do określonego rodzaju ozdoby całkowicie otaczającej szyję. Francuski słowo „ collier”, czyli kołnierz, jest czasami używane również w odniesieniu do tego stylu.

  Naszyjniki z kołnierzem mogą być wykonane z dowolnej liczby materiałów, w tym koralików i elementów metalowych połączonych ze sobą zarówno w stylu biżuterii delikatnej, jak i kostiumowej. Rozmiary wahają się od pół cala karatowego złota ozdobionego kamieniami szlachetnymi do imponujących stylów rhinestone o szerokości kilku cali.

  • Naszyjnik z obrożą dla psa jest odmianą zarówno kołnierza, jak i naszyjnika z chokerem. Naszyjniki z półkolem symulują wygląd kołnierza bez konieczności kosztowania i ciężaru elementów całkowicie otaczających szyję.

• Naszyjnik z obrożą dla psa

  

  Frazer Harrison / Getty Images

  Obroża dla psa została przyjęta przez nowoczesny ruch „punkowy”, a wielu naprawdę przypomina skórzane obroże dla psów ozdobione kolcami. Obroże dla psów mogą mieć również mniej dosłowny, nowoczesny, ale kobiecy wygląd. Antyczne przykłady tego typu chokerów wydają się być jeszcze bardziej wytworne i eleganckie, ale są również w stanie wydawać odważne wypowiedzi.

  Ten rodzaj naszyjnika powstał w połowie XIX wieku. Mówi się, że królowa Danii Aleksandra (1844–1925) nosiła obrożę dla psa, aby ukryć bliznę na szyi.

• Naszyjnik Festoon

  

  Trzy Gracje (www.georgianjewelry.com)

  Naszyjnik festonowy jest często źle identyfikowanym stylem. Feston z definicji to girlanda z kwiatów, wstążek lub liści zawieszonych na łuku jako element dekoracyjny lub włączonych jako element architektoniczny. Dlatego festonowy naszyjnik musi zawierać łupiny lub zasłony z łańcucha, koralików lub metalowych wiązań w ramach projektu. Można włączyć inne elementy, takie jak zwisające krople, ale bez łupów naszyjnik nie kwalifikuje się jako feston.

  Naszyjnik festonowy stał się popularny w okresie gruzińskim (1714–1830), przenosząc się w epokę wiktoriańską (1837–1901). Niektóre z bardziej wyszukanych modnych czarnych naszyjników (nieprzeznaczonych do żałoby) wykonane w tym okresie zawierały łupiny koralików odrzutowych. Wykorzystano również czeskie granaty i inne materiały.

  Girlandy naszyjniki były również popularne w epoce edwardiańskiej (1901–1910). Odznaczały się one powrotem do delikatniejszych łańcuchów w projektach lub elementach odzwierciedlających girlandę ze wstążkami, kwiatami i kokardkami.

• Naszyjnik Lavalier

  

  Jay B. Siegel dla ChicAntiques.com

  Naszyjnik typu lavalier ma dość długi łańcuszek lub mały naszyjnik z ogniw, zakończony pojedynczym dużym wisiorkiem lub frędzelkiem, który często zawiera dodatkowe wisiorki lub frędzle zwisające z niego.

  Choć nazwa pochodzi od kochanki Ludwika XIV, styl ten zwykle kojarzy się z biżuterią z przełomu XIX i XX wieku. Lekkość i delikatność lavaliera idealnie uzupełniały pieniste, pastelowe odcienie mody epoki edwardiańskiej. Pozostał popularny w latach 30. XX wieku, chociaż materiały i kolory stały się odważniejsze, wkraczając w erę Art Deco. Odmianą lavalier jest négligée . Termin ten jest używany, gdy wiszące wisiorki mają nierówną długość.

• Naszyjnik

  

  Jay B. Siegel dla ChicAntiques.com

  Wisiorek odnosi się do przedmiotu zawieszonego na czymś innym. Nazwa pochodzi od francuskiego słowa pendre , co oznacza „zawiesić się”. Tak więc, gdy ornament może swobodnie zwisać z naszyjnika, tworzy wisiorek.

  Najwcześniej udokumentowane wisiorki były noszone jako talizmany, aby chronić użytkownika lub przynieść szczęście. Większość starożytnych i współczesnych kultur ma własne wersje tego rodzaju naszyjników. Symbole religijne, takie jak krzyż chrześcijański i żydowska gwiazda Dawida, są również powszechnie spotykane jako wisiorek naszyjniki.

  Naszyjnik może być wykonany z łańcuszka, sznurka, skóry lub wstążki, o ile zawiera zawieszkę wykonaną z większości materiałów, w tym metali, kamieni szlachetnych i szkła. Te naszyjniki mogą różnić się rozmiarem i długością od delikatnych i małych do dużych i ostentacyjnych.

• Naszyjnik Rivière

  

  Prices4Antiques.com

  Nazwa tego naszyjnika dosłownie tłumaczy się z francuskiego na „rzekę” i odnosi się do sposobu, w jaki płynie z wdziękiem na szyi. Rivière to krótki naszyjnik (zwykle od 14 do 16 cali) zawiązany po prostu linią fasetowanych klejnotów lub cyrkonii, często z podziałką i indywidualnie ustawiany.

  Kiedy styl rozwinął się, pod koniec XVII lub na początku XVIII wieku, ustawienia zostały zamknięte. Późniejsze wersje miały otwarte ustawienia, dzięki czemu efekt był ciągłym, lśniącym strumieniem na szyi. Niektóre ozdobne przykłady zawierają dodatkowe klejnoty zwisające z głównego naszyjnika.

• Naszyjnik Sautoir

  

  Frederick M. Brown / Getty Images dla AFI

  Naszyjnik sautoir składa się z bardzo długiego łańcuszka lub zroszony naszyjnik. Często kończy się frędzlami zwisającymi z każdego końca lub czasem pojedynczym, odpinanym wisiorkiem (podobnym do lavaliera, ale o wiele dłuższym i bardziej znaczącym szerokości). Styl został opracowany na przełomie XIX i XX wieku jako imitacja wojskowych warkoczy lub łańcuchów. Często jest owinięty wokół szyi i noszony jak szalik na jednym ramieniu lub z tyłu.

  Styl przeżył odrodzenie na początku XX wieku i cieszył się popularnością w latach dwudziestych XX wieku dzięki naszyjnikom z klapami. Czasami noszono je zwisające z tyłu, aby podkreślić obniżoną suknię wieczorową. Dom Chanel jest znany z nowoczesnych wykonań tego stylu. Należą do nich długie pasma symulowanych pereł i naszyjniki „pisklę” z nieoszlifowanymi szklanymi kamieniami połączonymi ze sobą w sposób podobny do łańcucha.

• Naszyjnik Torsade

  

  Jay B. Siegel dla ChicAntiques.com

  Dekadę po dekadzie rzemieślnicy i projektanci biżuterii replikują ten styl z wieloma splecionymi ze sobą perełkami lub koralikami. Torsada może być wykonana z drobnych elementów biżuterii, takich jak oryginalne perły lub elementy biżuterii, takie jak szklane koraliki.

  Termin „torsada”, oznaczający po francusku „skręt” lub „kabel”, jest starym stylem, a przykłady znaleziono w starożytnym Egipcie. Dziś termin ten często kojarzy się z grubymi, krótkimi, wielorandowymi naszyjnikami popularnymi w latach 80. XX wieku, takimi jak te wykonane przez Ciner z szklanych koralików. Torsada może również odnosić się do stylu bransoletki składającego się również z wielu pasm koralików, pereł lub łańcuchów skręconych razem i zapiętych wokół nadgarstka.