Theroadislong / Wikimedia Commons / CC BY 3.0
Clarice Cliff, urodzona w 1899 roku, zaczęła uczyć się emaliowania w wieku 13 lat. Rozpoczęła pracę jako litograf dla AJ Wilkinson, Ltd, Royal Staffordshire Pottery w Burslem w Anglii, później jako nastolatka.
„Uczęszczała na wieczorowe zajęcia w Burslem School of Art w latach 1924–1925 i studiowała rzeźbę w Royal College of Art w 1927 r., Ale wróciła po zaledwie kilku miesiącach, aby założyć małe studio w Newport Pottery w Wilkinson, dekorując tradycyjne białe wyroby, ”Zgodnie z witryną Clarice Cliff.
Geneza i historia
Warman's Antiques & Collectibles 47. edycja, pod redakcją Noah Fleisher, podziela pogląd, że artystyczna wizja Cliffa zyskała płótno, gdy magazyn pełen nieekorowanych dzbanków, wazonów, świeczników i misek został nabyty, gdy AJ Wilkinson kupił sąsiednią firmę Newport Pottery Company. Jej „Bizarre” i „Fantasque”, między innymi, powstały z tego zbioru półfabrykatów, a fabryka w Newport ostatecznie stała się domem dla jej zespołu projektantów i dekoratorów.
Nazwę Bizarre Ware wymyślił Colley Shorter, dyrektor zarządzający Wilkinson, który odegrał kluczową rolę w przedstawieniu pracy Cliffa światu. Nazwa obejmuje wiele elementów wykonanych z różnych wzorów malowanych na różne kształty. To było natychmiast poszukiwane i szybko wyprzedane.
Wczesne prace zostały udekorowane przez Cliff, ale do 1930 roku awansowała na dyrektora artystycznego Wilkinsona i nadzorowała duży personel pracujący razem, aby nadążyć za popytem. Gdy smaki zmieniły się w ciągu dekady, kocowa nazwa Bizarre została porzucona i wprowadzono nowe kształty i wzory.
„Przeszliśmy do kół i kwadratów oraz prostych krajobrazów - wszystko w zakresie możliwości agentów. Te wołały głośno o kształty inne niż tradycyjne, więc kształt stożkowy ewoluował. Wraz z rozwojem wzrosła liczba kształtów, a liczba szkolonych chłopców i dziewcząt wzrosła do około 300 (nie dotyczyło to twórców, którzy również się zwiększyli). Tak wielu nas skopiowało, że ostatecznie musieliśmy opatentować wiele kształtów. Nawet Japończycy skopiowali niektóre ”- powiedział Cliff w wywiadzie z 1972 r. W połączeniu z wystawą swojej pracy w Muzeum w Brighton. Jej wyroby były również wystawiane w tym samym roku w Muzeum Wiktorii i Alberta, a teraz są przechowywane w muzeach na całym świecie.
Później Cliff poślubił Shortera po śmierci swojej żony w 1940 roku. Wojenne wymagania zabrały pracowników fabryki, a produkcja pozostała wstrzymana nawet w latach 50. Cliff towarzyszył Shorterowi, aby częściej promować produkty firmy, a para spędzała coraz więcej czasu poza fabryką. Cliff przeszedł na emeryturę po śmierci Shortera w 1963 roku i firma została sprzedana.
Kolekcjonerzy zaczęli naprawdę zauważać prace Cliffa na przełomie lat 60. i 70. Jej kunszt został wyróżniony dla amerykańskiej publiczności na wystawie „World of Art Deco” zorganizowanej przez Minneapolis Institute of Arts w 1971 r., Według ClariceCliff.com, witryny członkowskiej dla kolekcjonerów dzieł Cliffa. Cliff zmarła spokojnie w swoim domu w Anglii w 1972 roku.
Wartości i reprodukcje
Zarówno fani kolorowej ceramiki, jak i kolekcjonerowie w stylu Art Deco zapłacą dobre sumy za posiadanie wczesnych elementów Clarice Cliff. Często zdarza się, że jeden egzemplarz sprzedaje się w setkach, a niektóre z najlepszych wzorów Deco z łatwością sprzedają się za tysiące, gdy są sprzedawane na aukcji.
Tam, gdzie jest popyt i wartość, pojawią się także podróbki, fałszerstwa i mylące reprodukcje. „Istnieje kilka potencjalnych problemów z ceramiką Cliff: 1) Nowe ozdoby na starych niezadekorowanych wykrojach; 2) Nowe znaki na starych nieoznakowanych dekorowanych elementach; oraz 3) Zastosowanie sfałszowanych starych znaków do nowych legalnych reprodukcji ”, zgodnie z funkcją Real lub Repro opublikowaną online przez RubyLane.com.
W 1985 r. Wykonano pamiątkowe dzieła firmy Midwinters, firmy, która nabyła firmę od Cliff na początku lat 60. XX wieku, i odpowiednio datowano na podstawie. Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku również miało wiele przedmiotów przypominających dzieło Cliffa wykonane w 1993 r., A także jako takie opatrzone datą na dole każdego dzieła. Problem polega na tym, że fałszerze wymyślili, jak wypełnić te nacięte znaki i zastosować fałszywy znak, który wygląda bardzo podobnie do oryginału.
Najlepszym sposobem na uniknięcie podróbek i fałszerstw jest przestudiowanie nowszych elementów obok oryginałów przed dokonaniem zakupu. Książki takie jak wspomniane powyżej Warman oraz wysokiej klasy rekordy domów aukcyjnych dostępne online są dobrymi zasobami do tego badania. Zalecane jest również kupowanie od renomowanego sprzedawcy ceramiki lub domu aukcyjnego, zwłaszcza gdy wydajesz tysiące na coś, co uważasz za specjalny przykład Clarice Cliff.
