Konserwy Z Tuńczyka.
Juanmonino / Getty Images
Większość tuńczyka w puszkach sprzedawanego w USA ma na etykiecie znaczek „bezpieczny dla delfinów”. Złożone i kontrowersyjne oznaczenie wynikało ze zmieniających się przepisów i regulacji dotyczących połowów tuńczyka oraz debaty dotyczącej jego wpływu na delfiny.
Zawartość konserw z tuńczyka
Tuńczyk konserwowy nie zawiera mięsa delfinów. Jedyne białko w puszkach tuńczyka pochodzi z różnych rodzajów tuńczyka. Podczas gdy niektóre praktyki połowowe powodują niezamierzoną śmiertelność delfinów, delfiny nigdy nie były celem ani produktem.
Etykieta bezpieczna dla delfinów w USA zawiera graficzny wizerunek delfina oraz słowa „Dolphin Safe” i „US Department of Commerce”. Etykieta bezpieczna dla delfinów wskazuje stosowanie metod połowowych mających na celu zmniejszenie liczby ofiar delfinów. Wymaganie bezpiecznych dla delfinów praktyk połowów tuńczyka sprzedawanego w USA znacznie zmniejszyło wpływ przemysłu tuńczyka na delfiny. Populacja delfinów związana z połowem tuńczyka ustabilizowała się, chociaż nie powróciły one do swojej poprzedniej liczby.
Zbiór tuńczyka: Niebezpieczeństwo dla delfinów
Gdy popularność tuńczyka wzrosła w latach 50., zwłaszcza tuńczyka w puszkach, rybacy komercyjni odczuli presję na zwiększenie dostaw. Z doświadczenia dowiedzieli się, że we wschodnich tropikalnych wodach Pacyfiku tuńczyk żółtopłetwy często pływał z delfinami. Delfiny były łatwe do wykrycia, więc rybacy za pomocą sieci celowali w delfiny, aby złapać ławice pływające pod płetwą żółtopłetwą. W rezultacie miliony delfinów zginęły w sieciach do połowów tuńczyka.
Ustawa o ochronie ssaków morskich z 1972 r. Została kilkakrotnie zmodyfikowana w latach 80. XX wieku, aby ograniczyć śmiertelność delfinów. Ustawa o informacjach dla konsumentów na temat ochrony delfinów z 1990 r. Zaowocowała kampanią znakowania „bezpieczną dla delfinów”. Otrzymał entuzjastyczną opinię publiczną, ale wymagania dotyczące takiego oznakowania nadal pozostawiały luki w przywozie tuńczyka.
Zdobycie etykiety bezpiecznej dla delfinów wymaga umożliwienia niezależnemu obserwatorowi na każdym statku rybackim potwierdzenia, że delfiny nie były oglądane, ścigane, otaczane, zabijane lub poważnie ranne podczas połowów tuńczyka. Meksyk zakwestionował amerykańskie standardy jako dyskryminujące i udało się nakłonić Światową Organizację Handlu do nakazania USA wprowadzenia zmian. USA odpowiedziały w 2016 r., Wprowadzając jeszcze surowsze przepisy dotyczące tuńczyka złowionego na całym świecie. Podczas gdy wcześniej Meksyk był jedynym krajem, w którym Stany Zjednoczone wymagały obecności obserwatorów, obecnie operatorzy tuńczyków z Ekwadoru, Panamy i innych krajów również muszą być przeszkoleni w zakresie praktyk bezpiecznych dla delfinów i może być wymagane posiadanie na pokładzie obserwatorów.
Konsumenci w USA kupują około 50 procent tuńczyka w puszce produkowanego na całym świecie. Wiele międzynarodowych firm zajmujących się tuńczykiem przestrzega zasad określonych w Międzynarodowym Projekcie Ssaków Morskich Earth Island Institute, na którym opiera się etykieta US Dolphin Safe.
Trzy najpopularniejsze komercyjne puszki, Star-Kist, Chicken of the Sea i BumbleBee, zobowiązały się pozostać „bezpieczne dla delfinów”, niezależnie od przyszłych zmian w prawie. Wiele dużych sieci spożywczych i sklepów magazynowych sprzedających ogólny tuńczyk w puszkach również wymaga certyfikacji praktyk bezpiecznych dla delfinów. Możesz być pewny, szukając emblematu bezpiecznego dla delfinów na każdym zakupionym tuńczyku w puszce.
Stabilizowanie populacji delfinów
Grupy rzecznictwa nadal lobbują za dalszymi badaniami i surowszymi przepisami w celu ochrony delfinów przed rybakami sieciowymi. Dobra wiadomość jest taka, że śmiertelność delfinów spadła do około 1000 zgonów rocznie, w porównaniu z ponad 100 000 rocznie w 1986 roku i 500 000 w 1980 roku.
Pomimo zmniejszenia liczby zgonów populacje delfinów we wschodnich tropikalnych łowiskach okrężnic na Pacyfiku ustabilizowały się, ale nie wzrosły. Istnieje wiele teorii wyjaśniających, dlaczego tak się dzieje, w tym, że praktyki połowowe nadal obciążają delfiny lub mogą powodować taki wpływ na ekosystem, na jaki cierpią delfiny. Kiedy sieci okrężnic są rozmieszczone wokół ławic tuńczyka, cielęta delfinów mogą być oddzielone od matek i mogą nie być w stanie się zlokalizować po uwolnieniu.
Delfiny nie są jedynymi zwierzętami morskimi zabijanymi podczas połowów tuńczyka. Praktyki uznane za bezpieczne dla delfinów obejmują stosowanie urządzeń do agregacji ryb, takich jak spętane tratwy lub kłody. Jednak te praktyki połowowe mogą zabijać rekiny, żółwie morskie, marliny i inne rodzaje ryb. Ilość przyłowów przy użyciu tych metod może wpłynąć na cały ekosystem.
Odmiany tuńczyka w puszkach
Puszki oznaczone „lekkim tuńczykiem” zwykle zawierają tuńczyka bonito, ale mogą również zawierać tuńczyka żółtopłetwego, tongola lub tuńczyka o dużych oczach. Mniejszy tuńczyk na ogół nie kojarzy się z delfinami, co zmniejsza ryzyko wystąpienia dodatkowych szkód podczas zbioru tuńczyka. Lekki tuńczyk ma najsilniejszy smak i jest najtańszy.
„Biały tuńczyk” odnosi się do tuńczyka albakora; często puszki będą oznaczone jako albacore. Ta ryba jest większa niż bonito, ale mniejsza niż tuńczyk żółtopłetwy. Ma łagodniejszy smak i jest droższy. Jest uważany za bardziej zrównoważony.
