Mokkie / Wikimedia Commons / CC autor: SA 3.0
Bluszcz angielski ( Hedera helix) jest bardzo energicznym i agresywnym drzewem zimozielonym. Na zewnątrz angielski bluszcz jest stosowany jako ozdobna okrywowa lub elegancka zielona powłoka na kamienne lub ceglane ściany. To jest roślina, która dała nazwę kolegiom Ivy League. Bluszcz angielski jest również bardzo popularną rośliną doniczkową do zawieszania koszy. Pochodzący z Europy bluszcz angielski został przywieziony do Nowego Świata przez osadników kolonialnych, ale wkrótce naturalizował się w środowisku naturalnym.
Bluszcz angielski jest często stosowany jako gęsta roślina okrywowa w miejscach, gdzie trawa darniowa i inne rośliny okrywowe nie rosną łatwo. Służy również jako ozdobna pokrywa wspinaczkowa do ogrodzeń, kamiennych ścian i fasad z cegły. Bluszcz angielski wzrośnie do 100 stóp na zewnątrz jako okrywowa lub w górę jak pnącze. Jako roślina okrywowa rośliny mają około 6 do 8 cali wysokości.
Nazwa botaniczna | Hedera helix |
Nazwa zwyczajowa | Bluszcz angielski |
Rodzaj rośliny | Wieloletnia drzewiasta zimozielona winorośl |
Dojrzały rozmiar | 6 do 8 cali wysokości; do 15 stóp długości jak winorośl |
Ekspozycja na słońce | Filtrowane słońce lub półcień |
Typ gleby | Bogata gleba z dużą ilością materiału organicznego |
PH gleby | 6, 0 do 7, 8 |
Strefy Odporności | 4 do 8, USDA |
Obszar rodzimy | Północna Europa i zachodnia Azja |
Buena Vista Images / Getty Images
Jak uprawiać bluszcz angielski
Przed posadzeniem go jako okazu zewnętrznego skonsultuj się z lokalnymi szkółkami i przedstawicielem uniwersyteckim, aby upewnić się, że angielski bluszcz jest akceptowalny w twoim regionie. Jest tak agresywny, że w niektórych regionach, na przykład na północnym zachodzie Pacyfiku, jest uważany za inwazyjny, w którym może wydusić rodzime gatunki. Dlatego weź pod uwagę, w jaki sposób będziesz kontrolować roślinę i ograniczyć ją do swojej nieruchomości.
Bluszcz jest również pospolitą rośliną doniczkową, co jest nieco zaskakujące, ponieważ jest znacznie bardziej wybredny w pomieszczeniu niż na zewnątrz. Ivy tak naprawdę nie lubi sztucznie ogrzanego, suchego powietrza, które można znaleźć w większości ogrzewanych domów. Nie jest też wielkim fanem klimatyzacji. Niemniej jednak bluszcze są nadal widoczne w centrach ogrodniczych ze względu na ich piękno. Właściwie wyhodowane bluszczy tworzą wspaniałe rośliny spływające, rośliny pnące, a nawet topiary do wnętrz.
Sztuką na uprawę zdrowego bluszczu jest zapewnienie chłodnych nocy i wilgotnych, wilgotnych warunków. Odmiany H. Helix zwykle mają powietrzne korzenie, które przywierają, więc roślinę można wyćwiczyć na podporach lub pozostawić na ścieżce z wiszących koszy. Pamiętaj, aby często zaparowywać bluszcz w celu uzyskania najlepszych rezultatów, szczególnie w suche zimy.
Światło
Zarówno zimą, jak i latem bluszcz lubi jasne światło, ale latem należy unikać bezpośredniego światła słonecznego. Zimą rośliny mogą przyjmować odrobinę bezpośredniego światła słonecznego, na przykład w oknach wychodzących na południe.
Gleba
Żyzna, wilgotna, ale dobrze przepuszczalna gleba jest idealna do bluszczu angielskiego. W cieplejszym i suchszym klimacie grunt powinien być mocno ściółkowany, aby był chłodny i wilgotny. W domu angielski bluszcz lubi luźną, dobrze przepuszczalną mieszankę doniczkową.
woda
Bluszcz doniczkowy preferuje wilgotne, wilgotne warunki, ale nie nasiąka. Nie pozwól glebie wyschnąć i utrzymuj ją równomiernie wilgotną, co zachęca do atrakcyjnych czerwonych liści jesienią.
Temperatura i wilgotność
Na zewnątrz angielski bluszcz radzi sobie najlepiej w umiarkowanych warunkach, chroniony zarówno przed ostrym wiatrem zimowym, jak i nadmiernym upałem latem. Bardzo wilgotne warunki mogą sprzyjać gniciu korzeni i plamistości liści bakteryjnych.
Bluszcze uprawiane w pomieszczeniach wolą chłodniejsze noce, często poniżej 60 stopni Fahrenheita. Wiele gatunków może zimować na zewnątrz w doniczkach i odrośnie ze swoich łodyg. W gorące letnie dni często zaparowują.
Nawóz
Ta energiczna roślina wymaga niewielkiego karmienia. Małe karmienie wczesną wiosną to wszystko, co jest potrzebne, aw idealnych warunkach nawet to nie jest konieczne. W sezonie wegetacyjnym karmić nawozem o kontrolowanym uwalnianiu lub co dwa tygodnie słabym nawozem płynnym.
Przesadzanie
Przesadzaj małe rośliny bluszczu do świeżej ziemi doniczkowej co roku lub co drugi rok w przypadku większych roślin. Stare, zmęczone rośliny można odświeżyć i posadzić z powrotem w tych samych pojemnikach ze świeżą glebą.
Rozmnażanie bluszczu angielskiego
Bluszcz rozmnaża się łatwo z sadzonek łodyg. Ponieważ bluszcze są roślinami, bluszczom przydaje się przycinanie - użyj ich do rozmnażania roślin. Weź sadzonki o długości od 4 do 5 cali i umieść je w wodzie, aż rozwinie się dobra sieć włosów korzeniowych, a następnie posadź w glebie doniczkowej. Rozłożone łodygi na ziemi ukorzenią się, gdziekolwiek dotkną gleby; łodygi te można odciąć, wykopać i przesadzić
Odmiany bluszczu angielskiego
Ogromna większość bluszczów widzianych w centrach ogrodniczych to tak zwany prawdziwy bluszcz z rodzaju Hedera . W rzeczywistości istnieje 15 gatunków Hedera , ale H. helix jest gwiazdą, jeśli chodzi o rośliny uprawne. Został intensywnie hybrydyzowany w szereg interesujących wzorów i kształtów liści. Wymagania dotyczące wzrostu dla wszystkich bluszczów Hedera są podobne.
Przycinanie
Aby bluszcz był zwarty i krzaczasty, uszczypnij rosnące końcówki. Energicznie ścinaj rośliny co trzy lub cztery lata, aby odmłodzić wzrost. Gdy sadzi się go jako rozrzuconą ziemię, bluszcz można przycinać, ale odcinając krawędzie za pomocą łopaty.
Częste szkodniki / choroby
Mszyce i przędziorków są najczęstszymi szkodnikami. Chemiczne środki owadobójcze lub mydła pestycydowe są najlepszym sposobem leczenia.
Najpoważniejsze choroby to Xanthomonas (bakteryjny plamistość liści) i zgnilizna korzeni Rhizoctonia. Plamistość liści bakteryjnych jest identyfikowana przez brązowe lub czarne plamki na liściach, a ciężkie przypadki powodują skręcanie i zniekształcanie łodyg. Dotknięte rośliny należy usunąć i zniszczyć, a pozostałe rośliny można spryskać roztworem 1 części octu zmieszanego z 10 częściami wody.
Zgnilizna korzeni jest powszechna w wilgotnych, ciepłych warunkach i ostatecznie może powodować więdnięcie i obumieranie roślin. Chore rośliny trzeba będzie odrzucić, a pozostałe rośliny należy potraktować fungicydem zawierającym triflumizol.