Kąpiel

Cykl życia i niebezpieczeństwa pcheł

Spisu treści:

Anonim

Ed Reschke / Photolibrary / Getty Images

Pchły stanowią znaczne zagrożenie dla zdrowia psów i innych zwierząt, w tym ludzi. Te małe zewnętrzne pasożyty żywią się krwią zwierząt, a ich ugryzienia mogą prowadzić do problemów zdrowotnych.

Jako właściciel psa, powinieneś wiedzieć o podstawach ryzyka, zapobieganiu i leczeniu pcheł. Przy odpowiedniej wiedzy możesz pomóc chronić swojego psa i dom przed pchłami.

O pchle

Pchła to malutki owad bez skrzydeł, o twardym i bocznie płaskim ciele, zaprojektowanym tak, aby łatwo poruszać się po sierści zwierzęcia. Pchła ma również nogi zaprojektowane do skakania na duże odległości i szczęki do ssania krwi. Ten pasożyt żywi się krwią żywiciela, zwykle ssaka.

Istnieje kilka gatunków pcheł, ale tym, który najczęściej dotyka psy, koty i inne zwierzęta domowe w Ameryce Północnej, jest pchła kotów, znana również jako Ctenocephalides felis . Podczas gdy ten typ pcheł może i będzie gryźć ludzi, ludzie nie są idealnymi gospodarzami. Ta pchła woli koty, psy, króliki, gryzonie i podobne mniejsze ssaki.

Cykl życia pcheł

Cykl życia pcheł składa się z czterech etapów.

  • Jajko: dorosła samica pcheł może składać do około 40 jaj dziennie (20-30 jest dość powszechne). Jaja są składane na gospodarzu, ale szybko spadną z gospodarza do środowiska. Lądują na ściółce dla zwierząt domowych, dywanie, podłogach drewnianych, tapicerce itp. W domu jaja wykluwają się zwykle w ciągu około dwóch do trzech dni. Larwa: Kiedy wykluwają się jaja, pojawiają się larwy. Te małe stworzenia przypominające robaki żywią się przede wszystkim odchodami pcheł w środowisku (jest to zasadniczo wysuszona krew) i jajami wyklutymi. Larwa przechodzi trzy etapy wzrostu, zanim zakręci kokonem i wejdzie w stadium poczwarki. Stadium larwalne zwykle trwa od 5 do 15 dni w warunkach panujących w większości domów. Pupa: W swoim kokonie pupa zaczyna przekształcać się w dorosłą pchłę. Kokony są prawie niezniszczalne i przyciągają brud i zanieczyszczenia, które je kamuflują. Pupae mogą pozostać uśpione w środowisku przez wiele miesięcy. Pchły na etapie poczwarki zazwyczaj nie pojawiają się, dopóki nie wyczują żywiciela. Mogą to zrobić, wyczuwając czynniki takie jak ciepło i ciśnienie. Dorosła pchła: Nowo pojawiająca się pchła wskakuje na gospodarza i jak najszybciej rozpoczyna mączkę z krwi. Samica pcheł zwykle zaczyna składać jaja w ciągu dwóch dni od pierwszego posiłku z krwią. Defekuje krew od gospodarza, która spadnie z gospodarza wraz z jajami, wznawiając cykl życia. Dorosłe pchły żyją zwykle przez około tydzień lub dwa na zwierzętach domowych, ale mogą przetrwać znacznie dłużej w idealnych, sztucznych warunkach.

Teraz, gdy znasz cykl życia pcheł, możesz zrozumieć, dlaczego niektóre psy zarażają się pchłami wkrótce po przeprowadzce do nowego domu lub odwiedzeniu nowego miejsca, które było wolne od zwierząt domowych od kilku miesięcy. Poczwarki pojawiają się, gdy tylko wyczują żywiciela. Jeden pies może nagle mieć setki pcheł, które wydają się znikąd! W ciągu kilku dni pchły rozmnażają się jak szalone, a inwazja może wydawać się poza kontrolą.

Niebezpieczeństwa pcheł na psach

Poza oczywistym faktem, że inwazja pcheł jest obrzydliwa, pchły stanowią również zagrożenie dla zdrowia ciebie i twoich zwierząt.

  • Alergiczne zapalenie skóry pcheł: Swędzenie od pcheł jest spowodowane miejscową reakcją alergiczną na ślinę pcheł. Niektóre zwierzęta są bardziej wrażliwe niż inne, więc ukąszenia pcheł mogą prowadzić do silnego swędzenia, podrażnienia, drapania, uszkodzenia skóry i poważnych infekcji skóry u niektórych zwierząt. Inne zwierzęta nie będą wcale reagować na pchły, ponieważ nie mają takiej samej reakcji alergicznej. Anemia: jeśli wystarczająca ilość pcheł zainfekuje żywiciela, zwierzę może stracić wystarczającą ilość krwi, aby stać się anemicznym. Szczególnie zagrożone są małe szczenięta oraz słabe lub chore psy. Jeśli nie zostanie złapany wystarczająco wcześnie, pies może umrzeć lub cierpieć z powodu komplikacji medycznych w wyniku niedokrwistości. Zakażenie tasiemcem ( Dipylidium caninum ): Ten rodzaj tasiemca może się zarazić po przypadkowym połknięciu zarażonej pcheł (na przykład podczas pielęgnacji). Larwy pcheł często połykają mikroskopijne jaja tasiemca, powodując, że dorosłe pchły są nosicielami. Płody odgrywają rolę w rozprzestrzenianiu się tyfusu, dżumy i bartonellozy.

Najlepszym sposobem na ochronę psa przed pchłami jest przede wszystkim zapobieganie inwazji pcheł. Ważne jest, aby okresowo sprawdzać psa pod kątem pcheł i zapewnić psu zapobieganie pchłom przez cały rok. Chroń pchły przed zakłócaniem życia i życia swoich zwierząt i rodziny.

Jeśli podejrzewasz, że zwierzę jest chore, natychmiast zadzwoń do weterynarza. W przypadku pytań związanych ze zdrowiem należy zawsze skonsultować się z weterynarzem, ponieważ zbadał zwierzę, zna historię zdrowia zwierzęcia i może wydać najlepsze zalecenia dla Twojego zwierzaka.