Historia arbuza

Spisu treści:

Anonim

Jackie Kimura / EyeEm / Getty Images

Nazwa botaniczna arbuza, Citrullus vulgaris , pochodzi od niewielkiej formy cytrusów , odnosząc się do koloru i kształtu owocu, a vulgaris oznacza pospolity lub zwykły owoc. Naukowiec zajmujący się rakietami nie musi odgadnąć, skąd pochodzi jego angielskie imię „arbuz”. Miąższ tego soczystego owocu stanowi ponad 90 procent wody.

Pochodzący z Afryki, był cennym i przenośnym źródłem wody na sytuacje pustynne i kiedy naturalne źródła wody zostały skażone. Arbuzy uprawiano w Egipcie i Indiach już w 2500 pne, o czym świadczą starożytne hieroglify.

Używanie arbuzów

Najczęstszym zastosowaniem arbuza jest schładzanie melona i krojenie lub krojenie w kostkę na szybką zimną przekąskę lub deser. Popularny amerykański taniec linii uhonoruje arbuza zwanego Watermelon Crawl. We Włoszech budyń arbuzowy jest popularnym deserem zwykle wykonanym z arbuza, migdałów, czekolady i cynamonu. Orzeźwiająco słodkie miąższ arbuza jest również wspaniały jak lód oraz w filiżankach z mieszanych owoców i melona. Południowym faworytem w USA są pikle zrobione ze skórki arbuza.

Arbuz jest również doskonałym wyborem dla osób o artystycznym stylu, które lubią tworzyć jadalne rzeźby. Wgłębiona, rzeźbiona skórka tworzy pochlebny kosz do przechowywania sałatek owocowych i tym podobnych. Rosjanie robią obfite piwo z soku z arbuza.