Świerk / Elise Degarmo
Spójrz za stylem kawałka
Kiedy próbujesz ustalić wiek sztuki, nie możesz po prostu spojrzeć na styl mebli. Popularne style były płodnie powielane przez lata, a niektóre z tych klasycznych stylów są nadal produkowane.
Ogólny styl - taki jak Chippendale, William i Mary, Queen Anne lub rokokowe odrodzenie - może służyć jako potencjalna wskazówka, choć nie jest ostateczna. Po określeniu konkretnego stylu odszukaj oznaki starzenia, które potwierdziłyby, czy masz antyki.
Zbadaj dolne, wewnętrzne i tylne części
Spójrz na stolarkę (miejsca w meblach, w których łączą się elementy). Spójrz na dolną lub tylną część elementu lub wewnątrz jego drzwi i szuflad. Może to dostarczyć ważnych wskazówek na temat tego, czy stary mebel został wycięty maszynowo, czy ręcznie.
Większość ręcznie wykonanych elementów będzie miała na powierzchni pewne nieregularności, takie jak drobne nacięcia, które zostały wykonane przez ręczny samolot użyty do wygładzenia drewna. Te nacięcia są czasem jeszcze bardziej widoczne z tyłu niż na gotowej, przedniej powierzchni. Jeśli praca wygląda zbyt równo lub idealnie, prawdopodobnie była wykonywana maszynowo lub maszynowo. Większość elementów wykonanych maszynowo datuje się po rewolucji przemysłowej (po 1860 r.).
Sprawdź, czy elementy są idealnie dopasowane
Małe pasujące elementy na meblach, takie jak drewniane gałki szuflad, wrzeciona krzeseł lub stopy na różnych przedmiotach, mogą mieć niewielkie różnice w kształcie. Może to oznaczać, że zostały ręcznie wykonane przed 1860 rokiem.
Meble wykonane maszynowo będą miały komponenty, które będą lepiej pasować niż te wykonane ręcznie. Niemal niemożliwe jest identyczne wykonanie tego samego elementu mebli bez użycia maszyn.
Spróbuj dowiedzieć się, jakie narzędzia były używane
Kiedy do gładkiego drewna używano samolotów, zwykle pozostawiały one nierówną powierzchnię. Jest to szczególnie widoczne na odwrocie lub spodniej stronie elementów wykonanych przed połową XIX wieku. Dłuta ręczne i narzędzia do kształtowania drewna obsługiwane za pomocą smaru łokciowego pozostawionego po nacięciu i nacięciu w drewnie.
Kiedy używano pił tarczowych (nie było to powszechne aż do połowy XIX wieku), zwykle można zobaczyć okrągły wzór, który pozostawiono jako dowód. Dla porównania, ręczne piły ręczne pozostawiły prostszy wzór.
Ręcznie wykonany mebel nie ustawia go w czasie jako antyku. Meble są dziś nadal wytwarzane ręcznie. Jednak dowody wyprodukowane maszynowo dają lepszy obraz tego, kiedy mebel nie mógł pochodzić.
Spójrz na materiał z drewna i tapicerki
Rozróżnienie rodzaju drewna lub wykończenia zastosowanego na meblu może być trudne, ale są to ważne wskazówki. Niektóre rodzaje drewna były uprzywilejowane podczas różnych okresów umeblowania.
Na przykład dąb był używany przede wszystkim w meblach wykonanych przed 1700 rokiem. Po 1700 roku mahoń i orzech były bardzo popularne. W latach 1800 klon i wiśnia często pojawiały się w produkcji mebli. Wielu wiktoriańskich producentów mebli stosowało mahoń i palisander pod koniec XIX wieku. Około 1900 r. Dąb znów stał się popularny.
Rodzaj użytego drewna nie jest dokładnym wskaźnikiem wieku, ale kiedy połączysz inne czynniki, takie jak styl i technika budowy, zaczynasz mieć lepsze pojęcie o dacie sztuki.
Oryginalne materiały obiciowe, takie jak jedwab, wełna lub bawełna, zostały przędzone i wplecione w różnorodne adamaszki, satyny i brokaty o wielu różnych wzorach. Szeroki wybór materiałów i wzorów tkanin był preferowany do tapicerki w różnych okresach. „Meble amerykańskie: stoły, krzesła, sofy i łóżka” Marvina D. Schwartza to przewodnik po tapicerce, który może pomóc w rozszyfrowaniu stylów dopasowanych do okresów mebli.
Zbadaj śruby i inny sprzęt
Dokładnie sprawdź śruby. Śruby nie zostały wykonane całkowicie maszynowo przed 1848 rokiem. Jeśli więc znajdziesz element mebli za pomocą śrub, które mają całkowicie zaokrąglone wałki, spiczaste końce i idealnie wykończone główki z pasującymi cięciami (podobnie jak śruba, którą kupiłbyś dzisiaj), to prawdopodobnie data wykonania do połowy XIX wieku lub później.
Śruby wykonane od około 1812 r. Do połowy XIX wieku zostały częściowo wykonane maszynowo, dzięki czemu gwintowanie było bardziej równomierne. Ale głowice nadal były wykończone piłami do metalu, aby dodać rowek do śrubokręta, więc nie ma dwóch identycznych.
Pierwsze śruby zostały wykonane w 1700 roku przez kowali przy użyciu kwadratowego gwoździa, który był podgrzewany i wbity, aż stał się nieco okrągły. Wskazówki były tępe, a każda z nich była wyjątkowa. Jeśli znajdziesz te ręcznie wykończone śruby w meblach, sprawdź inne aspekty tych elementów, aby sprawdzić, czy wydają się pasować do śrub z wiekiem. Jednym z podobnie datowanych elementów jest sprzęt mosiężny.
Na początku XVIII wieku sprzęt był odlewany ze stopionego mosiądzu za pomocą form wykonanych z piasku. Sprzęt ten często zawiera wtrącenia lub ślady pozostawione przez ziarna piasku lub dziwne kolory z zanieczyszczeń. Tylne części sprzętu często pozostawione były z tymi dziurawkami, podczas gdy powierzchnie skierowane na zewnątrz były wypolerowane. Mosiądz z początku XIX wieku ma również szorstką fakturę, wykończenie i gwintowanie.
Od lat 30. XIX wieku aż do okresu Eastlake w latach 80. XIX wieku sprzęt mosiężny nie cieszył się popularnością w produkcji mebli i był rzadko stosowany. Jeśli masz kawałek z mosiądzu, najprawdopodobniej jest to przed 1830 rokiem lub kawałek ożywiający z końca 1800 roku.
