Jak uprawiać astry nowej Anglii i się nimi opiekować

Fakty na temat astry z Nowej Anglii i ich rywali z Nowego Jorku

Najbardziej znane astry z Nowej Anglii mają kwiaty z fioletowymi promieniami i żółtawymi centrami. Kevin Dutton / Getty Images

Astry z Nowej Anglii ( Symphyotrichum novae-angliae ) mogą być najsłynniejszym typem asteru, ale w rzeczywistości istnieje wiele rodzajów tego wyróżniającego się kwiatu jesiennego i jeszcze większa liczba krewnych w większej rodzinie roślin zwanej Asteraceae.

Co konkretnie stanowi o sławie asteru z Nowej Anglii ? Może możemy przypisać to nazwie. Astry to jesienne kwiaty, par excellence , a region Nowej Anglii w Stanach Zjednoczonych słynie z tego, że jest mekką jesiennych podróżników. Ale bardziej prawdopodobne jest, że dzięki grubym łodygom astry z Nowej Anglii są przydatne jako kwiaty cięte, lądując w wielu kompozycjach kwiatowych dostarczanych przez lokalny sklep z kwiaciarniami. Jak możesz to pokonać w public relations?

Opis, rosnące fakty na temat roślin

Kiedy patrzysz na coś, co wydaje się być pojedynczym „kwiatem asteru z Nowej Anglii”, w rzeczywistości patrzysz na wiele kwiatów połączonych ze sobą w celu utworzenia jednostki. W szczególności to, co naprawdę widzisz, to kilka różyczki (lub po prostu „promienie”) i pewna liczba różyczki. Te ostatnie składają się na środek (lub „oko”), z którego promienie promieniują, jakby były płatkami. Innymi słowy, jest to kwiat „złożony”. Rzeczywiście, podczas gdy rodzina Asteraceae jest często nazywana rodziną „aster”, alternatywną nazwą jest rodzina „kompozytowa”.

Istnieją różne odmiany astry z Nowej Anglii, które można kupić w centrach ogrodniczych - a ich cechy (wysokość, kolor itp.) Będą się różnić - więc dla podstawowego opisu rośliny tego zielnego wieloletniego kwiatu, trzymajmy się dzikiej wersji. Następujące fakty pochodzą z książki Douga Ladda:

1. Wysokość: do 6 stóp. Liście: w kształcie lancy. Formacja kwiatów: kępy indywidualnie przeszywanych kwiatów. Rozmiar kwiatów: 1, 5 cala. Kolor kwiatów: fioletowy, różowy lub biały z żółtymi promieniami.

Rośliny zwykle kwitną w sierpniu i wrześniu. Migrujące motyle monarchiczne, podobnie jak pszczoły, korzystają z bogatych w nektar kwiatów.

Uprawiaj rośliny asterowe w Nowej Anglii w strefach mrozoodporności roślin USDA 4-8. Preferowaną lokalizacją jest pełne słońce w miejscu z dobrym drenażem. Ich zapotrzebowanie na wodę jest średnie. Nawozić je kompostem.

Podobnie jak chryzantemy (mrozoodporne mamy), będące kwiatami nastawionymi na jesienne wystawy, często są ściskane przez część lata, aby uczynić je bardziej zwartymi, atrakcyjniejszymi roślinami na jesień, tak więc astry z Nowej Anglii są często szarpane, aby kontrolować ich wzrost i uczynić je bardziej krzaczastymi. Niestety, ich dolne liście często wyglądają jak szczury w miarę upływu lata, więc ogrodnicy zwykle przycinają je do ziemi, gdy skończy się sezon kwitnienia. Jeszcze lepiej, otaczaj je krótszymi, kompatybilnymi roślinami, które będą maskować dolną połowę twoich astry.

Większe wyzwanie stanowi podatność rośliny na mączniaka prawdziwego i rdzę. Ale odporne na choroby odmiany są w rzeczywistości dostępne. Na przykład „Vibrant Dome” jest odporny na mączniaka prawdziwego. Jest to również dobra alternatywa dla odmian fioletowych, takich jak „Purple Dome” (których jest to sport), ponieważ nosi jasne różowe kwiaty. Nie będziesz musiał się martwić o postawienie tego, ponieważ rośnie tylko do 15-20 cali.

Ale co, jeśli nie możesz znaleźć lub nie chcesz kupić takiej odmiany? Nadal możesz zminimalizować problemy z chorobą, wykonując następujące czynności:

1. Zapewnij odpowiednią przestrzeń między roślinami, aby promować cyrkulację powietrza. Podlewaj rośliny u ich podstaw, a nie nad głową. Oczyść rośliny, na przykład okresowo dzieląc byliny wczesną wiosną lub jesienią.

Jak odróżnić astry nowojorskie i nowojorskie

Według Chicagowskiego Ogrodu Botanicznego około 250 rodzajów astry pochodzi z półkuli północnej. Jak wspomniano powyżej, astry z Nowej Anglii przychodzą na myśl, gdy ludzie słyszą „aster”, ale istnieje wiele innych rodzajów. Wersja nowojorska ( S ymphyotrichum novi-belgii ) zajmuje drugie miejsce i ma bardzo podobny wygląd.

Jaka jest różnica między nimi i dlaczego to ma znaczenie? Cóż, prawdziwi entuzjaści roślin będą zszokowani samym postawieniem tego ostatniego pytania. Czy fan baseballu nie byłby zawstydzony sugestią, że różnica między New York Yankees a New England Boston Red Sox nie ma znaczenia? Oczywiście nie.

Istnieją różne sposoby identyfikacji dwóch roślin i próby ich rozróżnienia (nie jest łatwo zidentyfikować je po prostu patrząc na nie z daleka), ale oto dwie funkcje gotowości, których można użyć do ich identyfikacji:

1. Liście asteru z Nowej Anglii są owłosione (tzn. Mają małe włosie), a liście asteru z Nowego Jorku są gładkie w dotyku. Jeśli masz pod ręką próbkę każdego rodzaju asteru, abyś mógł wykonać bezpośrednie porównanie, Astry z Nowej Anglii mają grubsze pędy.

Ich wspólne nazwy są nieco mylące i niekoniecznie dają wskazówki co do ich tożsamości. Podczas gdy Symphotrichum novi-belgii można w rzeczywistości znaleźć w stanie Nowy Jork, podobnie Symphyotrichum novae-angliae . Podobnie, ci pierwsi nazywają stany Nowej Anglii domem tak samo pewnie, jak Nowy Jork. Faktem jest, że oba typy mają duży obszar terytorium we wschodniej Ameryce Północnej, do którego należą. Jednak astry z Nowej Anglii są rodzime na szerszym obszarze Ameryki Północnej, będąc reprezentowanym nawet tak daleko na zachód, jak Kalifornia, Oregon, Waszyngton i Kolumbia Brytyjska.