Autostrada 72789 na Florydzie na wschodnim wybrzeżu przechodzi przez Cassandra, Pensylwania, 14 marca 2009 r. © 2011 Ryan C Kunkle, licencjonowany
COFC lub Container On Flat Car, wywołuje obrazy długich ciągów podwójnie ułożonych kontenerów ścigających się po kontynencie. Wysyłka ładunków w kontenerach na platformach samochodowych wykracza daleko poza współczesny boom intermodalny.
Historia
Wczesne wykorzystanie ładunków w kontenerach często koncentrowało się wokół przesyłek LCL lub mniej niż ładunków samochodowych. Te mniejsze stalowe kontenery można dostarczyć ciężarówką do klienta, załadować, a następnie zabrać na terminal. Tutaj pojemniki zostały zgrupowane razem i wysłane do innego centrum, gdzie proces został odwrócony. Cały proces miał być bardziej ekonomiczny i wygodny dla klienta, ale był bardzo pracochłonny i miał niski zwrot z kolei. Ponieważ drogi uległy poprawie, obu stronom po prostu łatwiej było pozwolić ciężarówkom przewozić niewielki ładunek przez całą drogę.
Koncepcja COFC zyskała nowe uznanie w latach 60. i 70. XX wieku dzięki większym pojazdom. Ponownie niektóre koleje eksperymentowały z usługami kontenerowymi od drzwi do drzwi z technologiami takimi jak „Flexivan”. Kontenery te zostały załadowane na specjalne wagony i przyczepy będące własnością kolei. Wielu wsiadło do pociągów pasażerskich, aby zapewnić najlepszy rozkład jazdy.
Jeszcze większym rynkiem dla ruchu COFC są przesyłki międzynarodowe. Kontenery wysyłkowe przybywają i wychodzą z portów morskich na wybrzeżu i mogą być ładowane na ciężarówki lub pociągi w celu wysyłki w głąb lądu. Niektóre kontenery mogą przemieszczać się po całym kontynencie pociągiem w celu przeładowania na statki. Ta intermodalna wysyłka może potrwać dni wolne od podróży z Azji do Europy.
Inne pojemniki obsługują krajowy rynek Ameryki Północnej. Zazwyczaj są one większe niż pudełka używane do wysyłek międzynarodowych; do 53 stóp długości. Kontenery te, gdy nie są w pociągu, są transportowane na podwoziu do klienta, jak zwykła przyczepa do ciężarówki.
Od lat 80. wiele z tych kontenerów jeździło pociągami „podwójnego stosu” w celu zwiększenia wydajności. Te wysokie samochody są ograniczone do linii, które mają odpowiedni prześwit pionowy dla podwójnych kontenerów. Często w tym samym pociągu można zobaczyć samochody intermodalne COFC i TOFC (Trailer on Flatcar).
Najnowszym i jednym z najszybciej rozwijających się rynków COFC w Ameryce Północnej są pojemniki na śmieci, które przewożą odpady komunalne z dużych miast do składowisk wiejskich. Wiele z tych kontenerów porusza się w stałych „pociągach do śmieci” i może przekraczać kilka stanów. Są łatwe do wykrycia, nawet przy zamkniętych oczach.
Ekwipunek
Sprzęt COFC może przybierać różne formy. Najpopularniejsze są dziś wagony płaskie, samochody studniowe i samochody z kręgosłupem. Tradycyjne platformy mają bardzo ograniczoną pojemność i wysoką masę. Samochody z kręgosłupem występują w zestawach przegubowych 3 i 5 jednostkowych, co zmniejsza wagę, luz sprzęgła i tarcie. Samochody są w wielu konfiguracjach i mogą przenosić stosy dwóch kontenerów.
Często zdarza się, aby zobaczyć wszystkie trzy samochody w jednym pociągu. Na liniach o niskich prześwitach można nadal używać samochodów studni, ale tylko z jednym kontenerem. Nowoczesne pociągi intermodalne mogą być solidnymi blokami międzynarodowych lub krajowych kontenerów lub kombinacją obu.
Wcześniejsze kontenery LCL używały także płaskich samochodów (często o standardowej długości 40 lub 50 stóp), a nawet gondoli. Koks, wapno i inne materiały również były transportowane w małych pojemnikach.
Pojemniki
Kontenery międzynarodowe mają 20, 40 i 45 stóp długości. Często pudełka są jaskrawo kolorowe z nazwą firmy lub inicjałami po bokach. Tysiące starszych pojemników służą teraz jako stacjonarne jednostki magazynowe.
Domowe pojemniki są dostępne w długościach 28, 48 i 53 stóp. Są to odpowiedniki typowych długości przyczep dzisiaj na drogach Ameryki Północnej. Wiele z nich jest własnością dużych firm transportowych.
Podczas układania w stosy, czy to w pociągach, na statkach, czy w porcie, pojemniki często trzymane są razem za pomocą szpilek zwanych IBC lub łączników między skrzynkami. Niektóre starsze samochody dobrze używały grodzi do zabezpieczenia górnego kontenera. To zwiększyło wagę samochodu i ograniczyło długość kontenerów.
Zaciski
Nowoczesne terminale kontenerowe mogą być wyjątkowo dużymi i złożonymi miejscami. Duże dźwigi podnoszą i ładują kontenery. Stosy pojemników czekają na transfer. Ciężarówki, ciągniki ogrodowe i pociągi pędzą dookoła. W pobliżu znajdują się stocznie pustych podwozi i wagonów kolejowych. Taki obiekt stanowiłby wyzwanie do modelowania w całości - zwłaszcza portu przybrzeżnego.
Urządzenia śródlądowe są często co najmniej nieco mniejsze i zwykle obejmują operacje z przyczepą i kontenerem. Niezbędne elementy są takie same - utwardzona przestrzeń ładunkowa, ruchome dźwigi lub windy oraz miejsca do prowadzenia / parkowania kontenerów i ciężarówek. Uzupełnieniem sceny jest małe biuro, oświetlenie, oświetlenie bezpieczeństwa i ogrodzenie.
Starsze terminale LCL były często mniejszymi sprawami w pobliżu stacji lub torów drużynowych. Często obecny był mały dźwig lub rampa, które pomagały w ładowaniu kontenerów. Obiekty miejskie mogą obejmować wiele torów i obiekty magazynowe.
