Bu moneta

Galerie aukcyjne Heritage

Moneta BU to moneta, która nigdy nie była w obiegu i zachowuje cały swój pierwotny połysk mięty. BU oznacza „Brilliant Uncirculated, ale ten termin jest używany rzadziej teraz, gdy bardziej powszechna jest skala Sheldona do numerowania.

Śmieszny fakt

„Brilliant Uncirculated” jest czasem używany zamiennie z Mint State lub Uncirculated .

Klasy monet

Moneta BU jest dziś zwykle opisywana jako MS (stan mennicy) i ogólnie należy do najniższych klas MS (klasy od MS-60 do MS-63) w skali Sheldona. Ponieważ nie ma definitywnego odwzorowania między tym, co „Brilliant Uncirculated” moneta w siedemdziesięciopunktowej skali klasyfikacji monet Sheldon, bardzo niewielu dealerów i kolekcjonerów używa tego terminu do wyceny swoich monet. Należy zachować ostrożność przy zakupie monet, jeśli dealer monet używa tej stosunkowo nieokreślonej klasy monet do przypisania wartości swoim monetom.

Typowa ocena przymiotnikowa zwykle odwzorowuje następujące oceny stanu menniczego:

Niecyrkulowane (MS-60, MS-61, MS-62): Technicznie niecyrkulowana moneta z licznymi i zauważalnymi wadami, takimi jak ślady po torbie i zadrapania. Zwykle towarzyszy temu słabe uderzenie i matowy połysk mięty. Wybierz bez obiegu (MS-63): Moneta bez cyrkulacji z mniejszą liczbą braków i lepszym wyglądem była niższa Stopień mennicy Wybór Bez obiegu (MS-64): Monety te mają umiarkowanie rozpraszające ślady na torbie i / lub bardzo mało, ale zauważalne, lekkie zadrapania z powodu do obsługi. Atrakcyjność oka będzie dobra, ale nie wybitna. Klejnot bez obiegu (MS-65, MS-66): każda moneta bez obiegu z jedynie niewielkimi i lekkimi oznakami lub niedoskonałościami rozpraszającymi uwagę. Strajk i atrakcyjność wizualna będą powyżej średniej dla typu monety. Znakomity klejnot Bez obiegu (MS-67, MS-68, MS-69): I moneta bez cyrkulacji z najmniejszymi niedoskonałościami związanymi z obsługą i transportem. Wiele z tych niedoskonałości będzie widocznych tylko przy powiększeniu. Uderzenie i atrakcyjność wizualna muszą być wyjątkowe w porównaniu z innymi monetami tego samego typu. Idealny bez obiegu (MS-70): Całkowicie nieskazitelna moneta bez niedoskonałości i śladów widocznych nawet przy powiększeniu. Strajk musi być wyjątkowy, a atrakcyjność dla oczu musi być olśniewająca.

Historia stopniowania przymiotników

Chociaż dr William Sheldon opracował swoją siedemdziesięciopunktową skalę ocen w 1949 r., Nie był on powszechnie akceptowany w społeczności numizmatycznej aż do połowy lat 80. Wcześniej handlarze monet i kolekcjonerzy monet używali różnych przymiotników do opisu stanu swoich monet. Terminy takie jak „Nice”, „Very Good”, „Hardly Worn” lub „Pretty Good Shape” zostały użyte do opisania stanu monet.

Niestety znaczenie tych terminów w odniesieniu do opisywanej monety było subiektywne i niespójne. Co jeden dealer może uznać za „fajny”, kolekcjoner monet może uznać za „bardzo dobrze”. Czy miło jest lepiej niż bardzo dobrze? Wszystko zależy od tego, kogo pytasz. Przy tym braku standaryzacji był to darmowy program dla wszystkich na rynku monet.

W 1934 roku Wayte Raymond, nowojorski handlarz monet i badacz, opublikował pierwszą edycję „Standardowego katalogu monet amerykańskich”. W swojej pracy zdefiniował takie terminy, jak Dowód, Bez obiegu, Bardzo dobrze, Bardzo dobrze itp. W swoim katalogu uporządkował je również od stanu najdoskonalszego do bardzo niskiego.

Chociaż była to poprawa, ponieważ terminy były teraz uszeregowane w kolejności od najlepszych do najmniejszych, to, co dokładnie one oznaczały, było nadal przedmiotem dyskusji. W 1946 r. Whitman Publishing Company wydało swoje pierwsze roczne wydanie „Przewodnika po monetach Stanów Zjednoczonych”. Późniejsze wydania książki zawierały bardziej szczegółowy opis znaczenia każdego przymiotnika na temat oceny monety.

W 1970 roku James F. Ruddy opublikował pierwsze wydanie „Photograde” . Ruddy przyjął siedemdziesięciopunktową skalę dr Sheldona i podał szczegółowe opisy dla każdej klasy w każdej serii monet Stanów Zjednoczonych. Dodatkowo dostarczył zdjęcia tego, jak powinna wyglądać moneta i tej konkretnej klasy.

Skala Sheldona z klasą monet

Oryginalne naukowe podejście dr Sheldona do oceniania opierało się na badaniach przez wiele lat na wartości monet. Podstawową przesłanką było to, że moneta w stanie mennicy 70 (MS-70) będzie warta siedemdziesiąt razy więcej niż moneta oceniana w stanie podstawowym 1 (obecnie znana jako słaba-1). Niestety jego teoria naukowa nie była prawdziwa dla wszystkich monet, we wszystkich datach i znakach menniczych. Stanowiło to jednak podstawę naszego obecnego standardowego systemu klasyfikacji monet.