Lijuan Guo Photography / Moment / Getty Images
Jelenie są żarłocznymi pasikonikami, a liście wielu wiosennych cebul stanowią nieodpartą ucztę o tej porze roku, kiedy istnieje niewiele innych źródeł pożywienia. A jeśli roślinność naziemna jest bardzo rzadka, jeleń może i wykopie ziemię, aby dostać się do samych cebul. Ogrodzenie jest opcją, ale ma swoją cenę i może pogorszyć wygląd Twojego krajobrazu. Na szczęście jelenie są selektywne w żarówkach, które wybierają; wybierz odpowiednie, a będziesz w stanie chronić swoje klomby.
Eksperci wiedzą wystarczająco dużo, by nie używać lekceważącego terminu „odporny na jelenie”, ponieważ jeleń zje wszystko. Istnieje tylko kilka żarówek, które naprawdę można nazwać „odpornymi na jelenie”. Istnieje jednak duża liczba żarówek, które można dokładnie uznać za „odporne na jelenie”. Są to żarówki, które jelenie zazwyczaj pozostawiają w spokoju, chyba że są zdesperowane w poszukiwaniu jedzenia.
-
Hiacynt (Hyacinthus orientalis)
Michael Boys / Corbis / VCG / Corbis Documentary / Getty Images
Hyancinths to jedna z niewielu żarówek, które można legalnie nazwać odpornymi na jelenie. Cebule są trujące dla jeleni, wiewiórek i innych osób jedzących żarówki. Jelenie też nie zjadają kwiatów i liści po kwitnieniu cebul.
Ponieważ kwiaty hiacyntu występują w klastrach na kłosie kwiatowym, hiacynty są bardziej widoczne niż jakakolwiek inna roślina z tej listy. Są również najbardziej aromatycznymi z wiosennych żarówek. I to jeden z powodów, dla których jelenie ich nie znoszą: potężny zapach wydaje się być jedną z najlepszych ochrony roślin przed najazdem jeleni.
Nie należy mylić tych hiacyntów ( Hyacinthus orientalis ) z hiacyntami winogronowymi (opisanymi poniżej). Hiacynty zwykle pojawiają się nieco później niż kwitnące wczesną wiosną, takie jak krokusy, hiacynt winogronowy i krople śniegu, i mają kwiaty, które są dość duże i efektowne.
-
Żonkile (Narcissus spp.)
Valter Jacinto / Getty Images
Podobnie jak hiacynty, żonkile są toksyczne, a zatem w pełni odporne na jelenie. Jelenie rzadko ich dotykają, a nawet wiewiórki zostawiają ich w spokoju. Żonkile są powszechnie uznawane za jedne z najpiękniejszych cebul, które są w pełni odporne na zimne regiony; istnieją setki odmian w różnych odcieniach żółtego, kremowego i białego.
Większość żonkili kwitnie wczesną wiosną wraz z tulipanami, ale nieco po miłośnikach śniegu, takich jak krokusy i przebiśniegi. Można je sadzić w formalnych łóżkach ogrodowych, ale często są również naturalizowane na trawnikach i w lasach.
-
Przebiśniegi (Galanthus nivalis)
David Beaulieu
Przebiśniegi ( Galanthus nivalis ) są jedną z pierwszych roślin, które wyskakują późną zimą lub wczesną wiosną, czasem nawet przed całkowitym cofnięciem się śniegu. Należy do rodziny roślin amarylkowych, również tę, można słusznie nazwać odporną na jelenie, ponieważ jest toksyczna dla zwierząt. Chociaż pojedyncze kwiaty są małe, przebiśniegi mogą stopniowo rozprzestrzeniać się i naturalizować z biegiem lat, tworząc imponująco duże białe zaspy.
-
Glory-of-the-Snow (Chionodoxa spp.)
David Beaulieu
Kolejną rośliną, która nie zainteresuje lokalnego jelenia, jest wczesna kwitnąca chwała śniegu. Jeśli nie jesteś fanem białych kwiatów, takich jak przebiśniegi, zwróć uwagę, że chwała śniegu nie występuje tylko w kolorze białym - inne opcje są jasnoróżowe i niebieskie.
Chwała śniegu ( Chionodoxa ; grecki Chion oznacza „śnieg”) powinien zostać zasadzony jesienią. Podobnie jak w przypadku wszystkich roślin posiadających małe kwiaty, należy je hodować masowo, aby uzyskać znaczny efekt wizualny.
-
Krokus (Crocus spp.)
David Beaulieu
Być może najbardziej znana z wczesnych żarówek, które podnoszą się, podczas gdy śnieg wciąż przykrywa ziemię, krokusy są na ogół pozostawione samemu jelenemu, chociaż nie są tak naprawdę odporne na jelenie. Kiedy brakuje żywności, jelenie mogą jeść liście krokusów. Króliki i wiewiórki chętnie jednak wykopią cebulki.
Kiedy krokus został dokładnie ugryziony, zniknął na rok. Wiele osób chroni krokusy na wiosnę za pomocą siatki drucianej, aby chronić je przed jeleniami i gryzoniami, dopóki kwiaty nie znikną.
-
Squill Siberian (Scilla Siberica)
David Beaulieu
Niebieskie kwiaty są bardzo poszukiwane przez ogrodników, a cebulica syberyjska ( Scilla siberica ) jest wspaniałym źródłem niebieskiego do wczesnowiosennego ogrodu. Ulubiona odmiana, „Spring Beauty”, jest bardziej wytrzymała pod każdym względem niż roślina gatunkowa. Jest to widoczne natychmiast, gdy roślina najpierw przebije się przez ziemię wiosną, rozkładając liście, które są znacznie grubsze niż liście gatunku.
Ale ta odmiana nie tylko ze swoimi liśćmi obnosi się ze swoją wyższością nad gatunkiem. Scilla siberica „Spring Beauty” nosi mniej łodyg bezlistnych, a każda kwitnąca łodyga wytwarza aż sześć kwiatów.
Jelenie zwykle unikają skubania syberyjskiej squill, ale wiewiórki i inne gryzonie mogą kopać i jeść małe cebulki.
-
Hiacynt winogronowy (Muscari armeniacum)
David Beaulieu
Hiacynty winogronowe ( Muscari armeniacum ) różnią się od prawdziwych hiacyntów. Hiacynty winogronowe mają mniejsze kwiaty w kształcie dzwonu, podczas gdy prawdziwe hiacynty mają kwiaty w kształcie małych rozgwiazd. „Winogrono” w nazwie wywodzi się z faktu, że kępy kwiatów przypominają kiście winogron. Hiacynty winogronowe to wczesna wiosna kwitnąca, występująca na długo przed zwykłymi hiacyntami, Hyacinthus orientalis.
Hiacynt winogronowy jest często sadzony w masach na otwartej przestrzeni, gdzie rozprzestrzenia się, tworząc wczesną wiosną zachwycające kolory.
-
Allium (Allium spp.)
David Beaulieu
Istnieje wiele rodzajów allii: występują nie tylko w różnych kolorach, ale także w różnych rozmiarach, a większe kwitną później niż mniejsze. Allium zwykle kwitną po wiosennych cebulkach, od późnej wiosny do połowy lata
Jelenie mają tendencję do podkręcania nosa na allium; najbardziej prawdopodobnym powodem jest to, że jako członek rodziny cebuli wytwarza silny smak i zapach.
Istnieją różne białe allium, niebieskie allium i fioletowe allium, a także różowe, jak pokazano tutaj. Są nawet takie, które noszą żółte kwiaty. Chociaż kwiaty są piękne, mogą być niebezpieczne dla zwierząt domowych - są toksyczne dla psów i kotów w przypadku połknięcia.
-
Fritillaria (Fritillaria imperialis)
David Beaulieu
Fritillaria imperialis , powszechnie znana jako „imperialna korona”, jest odważną, piękną, odporną na jelenie opcją. Jest to nieco egzotycznie wyglądająca żarówka, stojąca na wysokości od 2 do 3 stóp, z pierścieniami kwiatów w kształcie dzwonu wiszącymi pod koroną liści.
Fritillaria to kwitnący środek wiosny; często sadzi się go w połączeniu z żonkilami i hiacyntem z winogron.
-
Konwalia (Convallaria majalis)
David Beaulieu
Konwalia jest często używana na weselach, pachnąca i biała, ale w niektórych regionach jest to roślina inwazyjna. Ciągła konieczność obrony swojego wieloletniego łóżka przed niechcianym intruzem ma sposób na zakwaszenie cię na „romans” rośliny. Również nieromantyczny jest fakt, że konwalia jest toksyczna. Ale jeśli bardziej martwisz się jedzeniem krajobrazu przez jelenie, możesz po prostu zakochać się w konwalia.
Lilly-of-the-valley kwitnie w kwietniu i często sadzi się go w zacienionych obszarach, gdzie pożądana jest szybko rozprzestrzeniająca się pokrywa. Ponownie strzeż się jego inwazyjnych tendencji.
-
Iris siatkowany, tęczówka siatkowata (Iris reticulata)
Photopin
Tęczówka z siatką, zwana również tęczówką siatkową , przyciągnie wzrok w pierwszej części wiosny dzięki fioletowym kwiatom akcentowanym odrobiną żółtego i białego. Nazwa tej tęczówki pochodzi od wzoru widocznego na suchych żarówkach.
Tęczówka ma dobre i złe strony. Jeśli szukasz czegoś małego, dostaniesz go z tęczówką z siatki, która jest klasyfikowana jako karzeł. Z drugiej strony brakuje mu aromatu, z którym mogłeś kojarzyć tęczówki; ani nie jest długowieczny.
Ta bulwiasta tęczówka kwitnie mniej więcej w tym samym czasie, co krople śniegu, chwała śniegu i wczesne krokusy. Najlepiej sadzi się go masowo w słonecznych obszarach i dobrze sprawdza się w ogrodach skalnych.
