Dan Steel / Getty Images
Istnieje kilka gatunków glisty, które zarażają psy, ale najczęściej spotykanym gatunkiem jest Toxocara Canis. Glisty najczęściej występują w jelitach, wchłaniając składniki odżywcze z diety psa. Najczęściej występują u szczeniąt, ale mogą również wpływać na dorosłe psy. Istnieją inne gatunki Toxocara, takie jak Toxocara Cati (która zaraża koty) i Toxocara Leonina (co jest rzadkie, ale może zarazić zarówno koty, jak i psy). Jednak główny glisty, na którym skupimy się u psów, jest najczęstszy, Toxocara Canis.
Co to są glisty?
Glisty są pasożytami jelitowymi powszechnymi u psów. Te pasożyty są okrągłe, mają długość do 7 cali i mają kolor od białego do jasnobrązowego. Wyglądają trochę jak makaron spaghetti. Medycznym terminem określającym infekcję glistami jest glistnica. Jak już powiedzieliśmy wcześniej, Toxocara canis jest najczęstszym rodzajem glisty u psów i często występuje u szczeniąt; może także zarazić ludzi.
Znaki i objawy glisty
Infekcje wywoływane przez glisty mogą wywoływać dowolne z następujących objawów, chociaż objawy mogą pojawiać się tylko w przypadku ciężkich infekcji:
- Wymioty Letarg Robaki w kale Niewydolność do przybierania na wadze lub utrata masy ciała Tępe futro Pojawienie się brzucha Biegunka Kaszel z powodu migracji larw przez płuca
Ilustracja: Spruce / Kelly Miller
Przyczyny glisty
Glisty mogą zarażać psy na wiele sposobów:
- Szczenięta mogą być zarażone larwami, gdy są jeszcze w macicy matki (bardzo częsta droga zakażenia u szczeniąt). Szczenięta mogą spożywać larwy przez mleko matki. jedzone Szczenięta mogą jeść gryzonie zarażone larwami.
U szczeniąt larwy (w tym połknięte i połknięte jako jaja) migrują przez tkanki organizmu. W końcu docierają do płuc, wspinają się po tchawicy i są kaszlone, a następnie połykane. Po połknięciu larwy stają się dorosłymi glistami w jelitach. Wytwarzają one liczne jaja, które są przekazywane z kałem.
U dorosłych psów sytuacja jest zwykle inna: po połknięciu larwy migrują przez ścianę jelita do innych tkanek w ciele, gdzie przechodzą w stan uśpienia. U ciężarnej samicy larwy znów stają się aktywne. Larwy mogą przenikać przez łożysko do młodych i być wydzielane do mleka po urodzeniu. Mogą również wywoływać aktywne zakażenie robakiem dorosłym w jelitach matki; kiedy to się dzieje, matka zrzuca wiele jaj, które mogą zarazić młode.
Diagnoza glisty
Jaja glisty są wykrywane pod mikroskopem podczas rutynowej kontroli próbki kału (proces testowy nazywany jest flotacją kału) w biurze weterynarza. Jajka glisty nie są widoczne gołym okiem, więc nawet jeśli nie widzisz robaków w kale zwierzęcia, mogą nadal mieć infekcję, którą należy zdiagnozować w biurze weterynarza. Możliwe jest zidentyfikowanie gatunku glisty na podstawie wyglądu ich jaj. Oczywiście, gdy glisty pojawiają się w wymiocinach lub kale, diagnoza jest łatwiejsza do ustalenia. U szczeniąt często zdarza się, że mają one również inne rodzaje infekcji, takie jak nicienie, co sprawia, że weterynarz powinien uruchamiać na nich pływaki kałowe, aby upewnić się, że żaden inny pasożyt również nie występuje.
Leczenie
Leczenie jest takie samo, niezależnie od gatunku glisty. Istnieje wiele leków, które można stosować w leczeniu glisty, a weterynarz może pomóc wybrać ten odpowiedni dla twojego psa. Leki wpływają jednak wyłącznie na dorosłe glisty, dlatego należy je powtarzać co dwa tygodnie, aby poradzić sobie z resztkowymi larwami w miarę dojrzewania.
Liczba niezbędnych zabiegów będzie zależeć od wieku psa i jego sytuacji. Przebieg leczenia zostanie ustalony przez weterynarza. Jeśli masz ciężarnego psa, skonsultuj się ze swoim weterynarzem, aby uzyskać porady dotyczące odrobaczania mamy i szczeniąt. Wiele comiesięcznych leków przeznaczonych do zwalczania pasożytów będzie na bieżąco zapobiegać infekcjom nicieni. Jeśli twój pies nie przyjmuje żadnego z tych leków zapobiegawczych, weterynarz zaleci regularny protokół, aby powstrzymać glisty. Natychmiastowe zbieranie odpadów domowych i zapobieganie zjadaniu gryzoni przez zwierzęta mogą również pomóc w zapobieganiu infekcji robakami.
Ludzie i glisty
Larwy robaczych Toxocara canis mogą zarażać ludzi i psy. Dzieje się tak, gdy jaja są spożywane i najczęściej występuje u dzieci. Larwy nie przekształcają się w dorosłe glisty u ludzi, ale larwy migrujące przez tkanki mogą powodować stany zapalne, szczególnie u małych dzieci. Większość przypadków nie jest poważna, ale w poważnych przypadkach uszkodzenie narządów jest możliwe w wyniku migracji larw (np. Wątroby, płuc, mózgu), a czasami larwy mogą dotrzeć do oczu, co prowadzi do zaburzeń widzenia, a nawet ślepoty.
Jak zapobiegać glistom
Właściwe zapobieganie infekcji glistą jest ważne, aby zapobiec problemom zdrowotnym u ludzi. Dobra higiena, w tym dokładne czyszczenie po psach i mycie rąk po dotknięciu psa i przed jedzeniem, może zapobiec infekcji.
Jeśli podejrzewasz, że zwierzę jest chore, natychmiast zadzwoń do weterynarza. W przypadku pytań związanych ze zdrowiem należy zawsze skonsultować się z weterynarzem, ponieważ zbadał zwierzę, zna historię zdrowia zwierzęcia i może wydać najlepsze zalecenia dla Twojego zwierzaka.
