Topniki do ceramiki i glazury

Chociaż garncarz nie musi absolutnie wiedzieć o różnych topnikach, podstawowa znajomość rodzajów topników jest pomocna w zrozumieniu twoich doświadczeń podczas pracy z szkliwami.

Jednym z najprostszych sposobów kategoryzowania strumieni jest ich główny składnik. Należy również pamiętać, że są to wydobywane materiały, które zostały minimalnie przetworzone (zwykle po prostu sproszkowane). Od czasu do czasu pojawiają się różnice i grają kopalnie.

• Popioły Drzewne

  

  MichaelDrapeau / Getty Images

  Popiół drzewny stanowi wyjątek od powyższej kategoryzacji. Składniki chemiczne w popiele różnią się dziko i są również złożone. Popioły można uznać za występujące naturalnie.

  Inne źródła popiołu, które można wykorzystać, to trzciny, trawy, słoma, liście i tak dalej. Wysoka zawartość zasad, która działa jak topnik w szkliwie, jest żrąca, dlatego niektórzy ludzie myją popioły przed użyciem. Przemyty popiół nie topi się tak samo, jak popłuczyny i będzie wymagał większej zawartości popiołu w szkliwie.

• Topniki sodu

  Topniki sodu są na ogół przydatne w średnim i dużym zasięgu ognia. Topniki sodu obejmują:

  • Skaleń sodowy, taki jak dostępny w handlu Kona F-4. Syenit nefelinowy: Skaleń sodowy o dużej zawartości potasu, który ma niższą temperaturę topnienia niż skala sodowa i jest przydatny w temperaturach średnich. Często nazywany przez wielu garnków skrótem „neph sye”. Węglan sodu: aka soda kalcynowana. Chlorek sodu: aka sól kuchenna. Stosowany do wypalania soli i szklenia parowego w zwisach.

• Topniki potasu

  Szkliwa z topnikiem potasowym mają większą trwałość niż szkliwa z topnikiem sodowym. Potas jest preferowany do glazury o wysokim ogniu. Topniki potasu obejmują:

  • Skaleń potasu, takich jak Custer i G-200 Kamień z korony: aka Kornwalijski. Zawiera głównie potas, ale ma również sód i wapń. Popiół wulkaniczny: generalnie najbogatszy w potas, ale skład chemiczny może się znacznie różnić. Podczas mieszania własnych szkliw zawsze wykonuj kilka testów, używając nowej torby popiołu wulkanicznego. Węglan potasu: inaczej popiół perłowy. Używany głównie jako modyfikator kolorów.

• Topniki litowe

  Lit stosuje się zarówno do topnienia, jak i do pobudzania wzrostu kryształów w szkliwach krystalicznych. Topniki litu obejmują:

  • Skaleń litu, takie jak spodumen i płatek. Węglan litu: Preferowane źródło litu do wzrostu kryształów.

• Topniki boru

  Bor jest najczęściej stosowanym strumieniem o małym ogniu, innym niż ołów. Topniki boru obejmują:

  • Gerstley Borate: Nie jest już wydobywany, ale niektóre ograniczone ilości są nadal dostępne. Syntetyczne zamienniki są dostępne u wielu dostawców. ColemaniteBorax: Często stosowany w szkliwach raku i do wygładzania wyższych szkliw do wypalania. Fryty zawierające boron, takie jak Ferro 3110, 3124 i 3134.

• Strumienie wapnia

  Topniki wapniowe nie są używane tak często, jak topniki skaleniowe. Zawierają:

  • Witlinek: alias węglan wapnia i wapno. Używany w szkliwie ognioodpornym Dolomit: Węglan wapniowo-magnezowy stosowany w szkliwie ognioodpornym.Wollastonit: Krzemian wapnia stosowany zarówno w szkliwach glinianych, jak i szkliwach. Wspomaga wytrzymałość i zmniejsza skurcz Popiół kostny: inaczej fosforan wapnia. Służy do wytwarzania zmętnienia i opalizacji w szkliwach, a także jako topnika.

• Topniki magnezu

  Topniki magnezu obejmują:

  • Węglan magnezu: topnik do ognia o dużym zasięgu, zwiększa przyczepność glazury i lepkość. Stosowany do szkliw matowych Talk: Używany jako topnik w niskotemperaturowych ciałach glinianych oraz jako topnik w szkliwach o niskim i wysokim ogniu Dolomit: Topnik węglanu wapniowo-magnezowego stosowany w zakresie ognia o wysokiej temperaturze, gdy oba elementy są pożądane.

• Węglan baru

  Węglan baru jest stosowany jako topnik w wysokich temperaturach. Może produkować satynowo-matowe, matowe i kamienne matowe szkliwa.

• Węglan strontu

  Węglan strontu może być bardzo podobny do węglanu wapnia (witlinek), ale także zwiększa odporność szkliwa na szaleństwo i zadrapania.

• Topniki ołowiu

  Ołów był historycznie najczęściej stosowanym topnikiem. W niskich temperaturach wytwarza bardzo ładne szkliwo i poprawia kolory. Jest również bardzo toksyczny i rzadko jest używany przez garncarzy w krajach uprzemysłowionych. Nawet po wypaleniu ołów wylewa się z glazury na żywność lub napoje, zwłaszcza te kwaśne. Szkliwa ołowiowego dowolnej postaci nie należy nigdy używać do ceramiki funkcjonalnej.

  • Ołów czerwony i biały: Są to dwie formy surowego ołowiu i są bardzo toksyczne w dużych ilościach. Ołów pozostaje w organizmie w nieskończoność, co powoduje narastające ilości z każdym narażeniem. Krzemian ołowiu i inne fryty ołowiu: Związki ołowiu spiekanego są mniej toksyczne niż surowe ołów. Nadal są jednak niebezpieczne i najlepiej ich unikać.

• Tlenek cynku

  Tlenek cynku działa jak topnik w wysokich temperaturach. Jednak odparuje w atmosferze redukującej, powodując wysoce toksyczne opary. Tlenek cynku może również powodować nieprzezroczystość, a w dużych ilościach może sprzyjać wzrostowi kryształów.

• Topniki żelaza

  Żelazo jest ogólnie znane jako barwnik, ale może również działać jako silny strumień, szczególnie w atmosferach redukujących. Tlenek żelaza jest stosowany jako barwnik, podczas gdy 5% lub więcej tlenku żelaza zapewnia silne działanie topnikowe.