Dejan Patic / Stockbyte / Getty Images
Banany są owocem Musa acuminata . Acuminata oznacza długi spiczasty lub zwężający się, nie odnoszący się do owocu, ale do kwiatów rodzących owoc.
Antonius Musa był osobistym lekarzem rzymskiego cesarza Oktawiusza Augusta i to on był uznawany za promującego uprawę egzotycznych owoców afrykańskich od 63 do 14 pne
Portugalscy żeglarze sprowadzili banany do Europy z Afryki Zachodniej na początku XV wieku.
Jego gwinejska nazwa banema - która stała się bananem w języku angielskim - została po raz pierwszy znaleziona w druku w XVII wieku.
Oryginalny banan był uprawiany i używany od czasów starożytnych, nawet przed uprawą ryżu. Chociaż banan kwitł w Afryce, jego początki pochodzą z Azji Wschodniej i Oceanii.
Banan został przewieziony przez żeglarzy na Wyspy Kanaryjskie i do Indii Zachodnich, by w końcu dotrzeć do Ameryki Północnej wraz z hiszpańskim misjonarzem fr. Tomasem de Berlanga.
Słodkie banany są mutantami
Te historyczne banany nie były słodko-żółtym bananem, który znamy dzisiaj, ale czerwoną i zieloną odmianą do gotowania, obecnie zwykle nazywaną bananami, aby odróżnić je od słodkiego.
Żółty słodki banan to zmutowana odmiana gotującego banana, odkryta w 1836 r. Przez jamajskiego Jeana Francoisa Poujota, który stwierdził, że jedno z drzew bananowych na jego plantacji wydaje żółte owoce, a nie zielone lub czerwone. Po spróbowaniu nowego odkrycia stwierdził, że jest słodki w stanie surowym, bez potrzeby gotowania. Szybko zaczął uprawiać tę słodką odmianę.
Wkrótce sprowadzano ich z Karaibów do Nowego Orleanu, Bostonu i Nowego Jorku i uważano je za tak egzotyczną ucztę, jedzono je na talerzu za pomocą noża i widelca. Słodkie banany były modne podczas Wystawy Stulecia w Filadelfii w 1876 roku, sprzedając za każde dziesięć centów.
