Mint Images RF / Getty Images
Stworzenie połączenia doczołowego jest najbardziej podstawową metodą łączenia dwóch kawałków drewna. Chociaż nie jest tak silny, jak inne metody, takie jak jaskółczy ogon, stolarka palcowa lub połączenia zakładkowe, połączenie doczołowe jest nadal bardzo przydatne w niektórych sytuacjach. Ponieważ nie ma takiego wykończenia jak inne złącza do obróbki drewna, złącza doczołowe są częściej stosowane w bardziej użytecznych projektach, takich jak meble ogrodowe lub zwykłe elementy wykonane z drewna iglastego. Aby maksymalnie wzmocnić stawy, zastosuj odpowiednią technikę opisaną poniżej.
Połączenie stykowe składa się z jednego kawałka kolby przylegającego do drugiego i przymocowanego klejem. Połączenie jest wzmacniane wkrętami do drewna lub gwoździami wbijanymi przez jeden z kawałków do końcowego ziarna drugiego. Wewnętrzne rogi złącza mogą być również wzmocnione metalowymi wspornikami lub zastrzałami.
W tym artykule omówiono tutaj kwadratowe złącze doczołowe, ale jest też skośne złącze doczołowe, w którym ziarna końcowe zostaną całkowicie ukryte.
Kluczowe są kwadratowe, gładkie nacięcia
Kluczem do wysokiej jakości połączenia doczołowego jest upewnienie się, że końce dwóch desek są przycięte tak kwadratowo, jak to możliwe, za pomocą brzeszczotu, który zapewnia możliwie płynne cięcie. Jest to najłatwiejsze przy użyciu piły ukośnej z drobnym zębem do obróbki drewna, chociaż wyniki jakości można uzyskać za pomocą piły tarczowej i kwadratowego układu lub innej prowadnicy prostoliniowej, pod warunkiem, że kąt skosu piły można ustawić bardzo dokładnie na 0 stopni.
Niedrogie pilarki tarczowe są wyjątkowo nieprecyzyjne w ustawianiu kąta fazowania stopy piły, więc jeśli nie masz dobrej jakości piły tarczowej, piła mechaniczna lub piła stołowa jest lepszym wyborem.
Klej zapewnia siłę
Wytrzymałość połączenia doczołowego pochodzi z kleju w stawie. Kleje występują w kilku rodzajach, od tradycyjnego żółtego kleju do drewna po kleje poliuretanowe, takie jak klej Gorilla. Istnieją dwa problemy z użyciem kleju jako jedynego sposobu na utrzymanie połączenia.
Po pierwsze, gdy klej nakłada się na końcowe ziarno deski, ma on tendencję do wnikania w materiał znacznie bardziej niż klej nakładany na powierzchnię deski. Ziarno końcowe jest najbardziej porowatą częścią drewna, więc może być konieczne nałożenie nieco więcej kleju niż zwykle. Kleje poliuretanowe mają tendencję do lekkiego rozszerzania się podczas ustawiania, co może pozostawić utwardzony klej do czyszczenia po zakończeniu.
Sam klej nie zapewnia dużej siły bocznej. Połączenia stykowe należy wzmocnić śrubami lub gwoździami, aby wzmocnić połączenie. Zazwyczaj to wzmocnienie wykonuje się przez wbicie łączników przez jeden kawałek półfabrykatu blisko końca i w końcowe ziarno sąsiedniego elementu półfabrykatowego.
Jeśli używasz twardego drewna do swojego projektu, pamiętaj o wywierceniu otworów pilotowych przed wkręceniem śrub lub gwoździ. Drewno liściaste może często pękać podczas wbijania elementów złącznych w pobliżu końców desek, chyba że najpierw wywiercisz otwory pilotujące. Otwory prowadzące powinny mieć nieco mniejszą średnicę niż grubość elementów złącznych. Jeśli otwory są zbyt duże, łączniki stracą moc trzymania, a twoje połączenie będzie słabe.
Utrzymywanie kawałków drewna na miejscu, podczas gdy klej się nakłada, a gwoździe lub śruby są napędzane, jest niezwykle ważne, więc zaplanuj użycie pewnego rodzaju zacisków, aby mocno trzymać kawałki razem podczas ich łączenia.
