Douglas Sacha / Getty Images
Dąb czerwony i inne rodzaje Quercus nabierają jesiennych kolorów liści później niż klony. Jako takie mają trudny do naśladowania czyn. Ale ci z nas, którzy boją się przejścia z jesieni na zimę, doceniają późną jesienią kolor, który dostarczają dęby.
Dąb czerwony i dąb piniowy to chyba najodważniejsza próba kontynuacji pokazu rozpoczętego przez klony. Wydajność liści Quercus alba jest często zaniżona, ale drzewo jest tak wyjątkowym okazem pod innymi względami, że uzasadnia włączenie. Wszystkie trzy są tutaj omówione, a także inne rodzaje Quercus, które mają cechy, które sprawiają, że są cenione za szczególne potrzeby w zakresie kształtowania krajobrazu.
Chociaż czerwone dęby i dęby sosnowe (patrz poniżej) generalnie nie pasują do niepowtarzalnych klonów jako okazów jesiennych liści, uzupełniają je, właśnie dlatego, że liście dębu zmieniają się w jesienne kolory później niż liście klonu. Długo po odsłonięciu klonów dęby nadal celebrują chwałę jesieni. Jeśli masz pokój, posadź klon i dąb. Klon da Ci spektakularny kolor i da ci wcześnie; dąb przedłuży sezon jesiennych liści na twoim krajobrazie.
Spadek liści pin dębów
Dęby sosnowe ( Quercus palustris ) są uprawiane w strefach 4-8, a ich liście mogą przybrać czerwoną barwę jesienią, jeśli warunki są odpowiednie. Często osiągają wysokość 70 stóp z prawie równym rozłożeniem. Sadzić w słonecznym miejscu. Ten odporny na powódź okaz lubi wilgotną glebę o kwaśnym pH. Nazwa „szpilka” pochodzi od ostrych odcinków pozostawionych na pniu po śmierci niższych gałęzi. Korona jest piramidalna.
Wybitne cechy białych dębów
Dąb biały ( Quercus alba ) jest tzw. Ze względu na stosunkowo jasny kolor kory. W odpowiednich warunkach jesienne liście tych drzew mogą być czerwonawo-brązowe, szczególnie w przypadku młodych drzew. Nie licz na wspaniały jesienny kolor ze starszych drzew, ale ten okazały okaz nadrabia go innymi wyjątkowymi cechami.
Białe dęby często osiągają 80 stóp wysokości, a zaokrąglone korony mają szerokość 80 stóp. Sadzić w pełnym słońcu i kwaśnej glebie, jak w przypadku dębu sosnowego. Jednak w przeciwieństwie do dębów sosnowych białe dęby nie lubią wilgotnych gleb. Są raczej drzewami stosunkowo odpornymi na suszę i wymagają dobrego drenażu. Daj temu dużemu drzewu dużo miejsca do uprawy, a także dużo czasu (jest to powolny hodowca). Wyhoduj je w strefie 3-9.
Białe dęby dojrzewają w wyjątkowy cień. Ich mocne, proste pnie zdobią każdy trawnik majestatem nieporównywalnym z większością drzew. Gdy otrzymają wystarczającą przestrzeń do wzrostu, ich korony zdominują trawnik i zapewnią interesujący wzór rozgałęzień. Ich „biała” kora jest atrakcyjna i noszą eleganckie żołędzie.
Jesienne liście północnych czerwonych dębów
Północne dęby czerwone ( Quercus rubra ) są uprawiane w strefach 4-8 i często osiągają 75 stóp wysokości z podobnym rozprzestrzenianiem. Zasługują na swoją nazwę, gdy panują odpowiednie warunki, nosząc ciemnoczerwone jesienne liście (czerwonawo-brązowy w niesprzyjających warunkach). Ich wymagania dotyczące słońca i gleby są podobne do białych dębów (patrz wyżej), ale północne czerwone dęby są szybszymi hodowcami między tymi dwoma typami Quercus .
Wraz z dębami sosnowymi cenione są dębowe drzewa na dwóch poziomach. W odpowiednich warunkach jakość czerwonego koloru liści nie jest znacznie gorsza niż w przypadku Acer rubrum , standardu, według którego ocenia się wszystkie inne okazy. Ich jesienne liście pojawiają się później niż na klonach. Dla niecierpliwych może się to wydawać złe. Ale jest to dobrodziejstwem dla tych, którzy chcą zobaczyć sezon na jesień przedłużony tak długo, jak to możliwe.
Umiarkowanie dobry spadek liści dębów piłokształtnych
Dąb piłokształtny ( Quercus acutissima ) żółknie jesienią i może ostatecznie stać się złotobrązowy. Po osiągnięciu dojrzałości osiąga 40 do 50 stóp, przy czym spread jest nieco większy. Jest to również szybki hodowca, ważna cecha dla ludzi w pośpiechu. Te dwa atrybuty (tj. Szerokość baldachimu i szybkie dojrzewanie) sprawiają, że jest on doskonałym kandydatem do zaspokojenia szczególnej potrzeby związanej z kształtowaniem krajobrazu: mianowicie potrzeby drzewa w cieniu, które nie zajmie wieczności, aby rzucać chłodzące cienie na podwórko. Dęby piłokształtne lubią pełne słońce, ale nie są wybredne w stosunku do gleby. Są uprawiane w strefach 5-9.
Drzewa bur dębów odporne na zanieczyszczenia
Bur dęby ( Quercus macrocarpa ) to kolejny rodzaj Quercus, który dobrze służy w określonej pojemności, ze względu na posiadanie określonej jakości. W tym przypadku jakością jest tolerancja na zanieczyszczenia, a potrzeby w zakresie kształtowania krajobrazu, które może zaspokoić, to w konsekwencji potrzeba drzewa ulicznego. Ten jest powolnym hodowcą, ale jest odporny na suszę, długowieczny i odporny na zimno aż do strefy północnej 2.
