Image Copr. GK Hart / Vikki Hart / The Image BankGetty Images
Trucizna na tlenek węgla to bezwonny, bezbarwny, bez smaku gaz. Jest to naturalny produkt uboczny spalania paliwa obecny w spalinach samochodowych i niewłaściwie wentylowanych piecach, ogrzewaczach pomieszczeń, podgrzewaczach wody, kominkach i dymie tytoniowym. Może szybko zabijać ludzi, a także ich zwierzęta.
Właściciele zwierząt są bardzo świadomi niebezpieczeństw związanych z udarem cieplnym pozostawiania szczeniąt w gorących samochodach latem. Samochody w chłodne dni mogą również stanowić zagrożenie poza odmrożeniami lub hipotermią. Dzieci i zwierzęta domowe zmarły w ciągu 15 minut od tlenku węgla w jadących samochodach, podczas gdy rodzice odgarniali śnieg poza pojazdem, nieświadomi, że rura wydechowa jest zablokowana. Prowadzenie samochodu w zamkniętym garażu stwarza takie samo niebezpieczeństwo.
Gaz powoduje takie same objawy u szczeniąt i innych zwierząt domowych, jak u ich właścicieli. Jednak tlenek węgla jest lżejszy od powietrza, więc młode żyjące na poziomie kolana lub poniżej niego mogą nie wykazywać objawów tak szybko, jak ich właściciele. Małe szczeniaki lub psy, które są noszone ze sobą, na przykład w torebce właściciela, a szczególnie te narażone na bierne palenie, mogą zostać dotknięte równie szybko, jak ich wyżsi właściciele. Ptaki są szczególnie podatne i często najpierw wykazują oznaki.
Objawy zatrucia tlenkiem węgla
Najczęstszym objawem zatrucia ludzkim tlenkiem węgla (niskie dawki) u zdrowych ludzi jest zmęczenie. To wyjaśnia, kiedy wychodzisz z domu. U pacjentów z sercem może powodować bóle w klatce piersiowej. Wyższe stężenia powodują ból głowy, splątanie i dezorientację oraz objawy grypopodobne z wymiotami. Ofiara zatrucia zapada w śpiączkę. Kiedy ofiara śpi podczas kontaktu z trucizną, pies, kot, ptak lub dana osoba nigdy nie mogą się obudzić.
Nie wiemy, czy zatrute zwierzęta cierpią na bóle głowy, ponieważ nie mogą nam powiedzieć o tym wczesnym znaku. Zachowują się zdezorientowani, ospali i pijani w taki sam sposób jak ofiary ludzkie. Jeśli Twój zwykle wysokoenergetyczny szczeniak nie chce się bawić, ale przez jakiś czas zachowuje się odmłodzony, może to wskazywać na potencjalny problem. Charakterystycznym znakiem wspólnym zarówno dla ludzi, jak i zwierząt domowych są jaskrawoczerwone dziąsła w jamie ustnej.
Jak tlenek węgla zatruwa zwierzęta
Oto co się dzieje. Tlenek węgla jest wdychany, wchłaniany przez płuca do krwioobiegu. Tam wiąże się z hemoglobiną, składnikiem krwi transportującym tlen. W ten sposób hemoglobina w ogóle nie wykorzystuje ani nie przenosi tlenu, co wpływa na wszystkie obszary ciała, w tym mózg. Gaz powoduje pewien rodzaj chemicznego uduszenia.
Ciało może pozbyć się trucizny związanej z hemoglobiną, wydychając ją lub zastępując zatrutą hemoglobinę nową. Wątroba i śledziona zastępują hemoglobinę co około dziesięć do piętnastu dni. Gdy dotknięta zostanie tylko niewielka ilość krwi, ofiara wraca do zdrowia bez leczenia, o ile nie jest już wdychana trucizna.
Ale wysoki poziom nasycenia krwi zabije osobę lub zwierzę domowe, chyba że zastosowane zostanie leczenie nagłe. Poziom nasycenia 25% jest uważany za niebezpieczny dla ludzi. Zwykle zarówno ludzie, jak i zwierzęta powinny być leczone, gdy poziom nasycenia tlenkiem węgla wynosi dziesięć procent lub więcej. Szczenięta są o wiele mniejsze, więc trucizna może ich dotkliwie dotknąć. Palacze będą bardziej podatni, ponieważ mają już podwyższony poziom tlenku węgla we krwi. Innymi słowy, jeśli jeden członek rodziny pali, on lub ona może cierpieć na objawy wcześniej niż inni członkowie rodziny niepalącej.
Leczenie zatrucia tlenkiem węgla
Ofiary zatrucia są leczone wysokim stężeniem tlenu. Zwiększa to ilość wydychanego gazu. Może być konieczne wiele godzin tlenoterapii. W niektórych przypadkach może być konieczna wentylacja.
Aby uchronić siebie i swoje szczenięta przed zatruciem tlenkiem węgla, co roku należy sprawdzać urządzenia grzewcze przed ich użyciem. Detektory tlenku węgla są również dostępne do zainstalowania jako system ostrzegawczy.
Jeśli podejrzewasz, że zwierzę jest chore, natychmiast zadzwoń do weterynarza. W przypadku pytań związanych ze zdrowiem należy zawsze skonsultować się z weterynarzem, ponieważ zbadał zwierzę, zna historię zdrowia zwierzęcia i może wydać najlepsze zalecenia dla Twojego zwierzaka.
